Ölümünün ardından henüz iki hafta bile geçmeyen Anadolu rock müziğin unutulmaz sesi Murat Göğebakan, önceki gece istanbul`da oldukça ilginç bir geceyle anıldı.
Bir otelde düzenlenen anma gecesinde Murat Göğebakan şarkılarını söyleyen Yudum'a konuklardan şampanya yağdı. Göğebakan'ı ''Mekanı cennet olsun o bizim kalbimizde hep yaşayacak. O Ay yüzlü sanatçı bize çok önemli şarkıları miras bırakarak aramızdan ayrıldı. Seni hiç unutmayacağız Murat ağabeycim'' sözleriyle anan Yudum, daha sonra konuklarla birlikte halay çekti.
MASAYA DANSÖZ ÇIKARDILAR
Çok sayıda konuğun katıldığı anma gecesinde Murat Göğebakan şarkıları söylenirken, tören ilerleyen saatlerde farklı bir atmosfere büründü. Göğebakanı unutup kendi eğlencelerine dönen konuklar, sahnedeki oryantali masalarına bile çıkardılar. Murat Göğebakanın yakınlarından kimsenin olmadığı anma gecesi akıllara sıra dışı karelerle kazındı.
hakkın rahmetine kavuşmuş olan sanatçı. sanatçı mıydı bilmem ama diye başlayan yorumlar yapıyorlar. üzülüyorum. murat Göğebakan sanatçı değildiyse, değilse kim sanatçı? hiç dinlediniz mi televizyonda, kral tv'de kulağınıza kulağınıza sokulan şarkılarından başkalarını? yorumuna kulak verdiniz mi sahiden? kalbinizle, hissetmek isteyerek. yani tarzı tarzın değilse bile etkiler o kadar söyleyeyim. ben otorite değilim ben sadece çocukluğundan beri murat Göğebakan'ı seven, dinleyen, anlayan biriyim. sesinde hayatını görüyorsun adamın. kalbini görüyorsun. yorumunda kendini görüyorsun. dinlerken yalnızca sana söylüyor sanki. ya da bana öyle geliyor, bana öyle geliyorsa da iyi ki öyle geliyor. kör öldü badem gözlü oldu değil. bu hep böyleydi. ölümü konduramadım ki hala zaten. alışamadım benimseyemedim ki. hakkın rahmetine kavuşmuş yazarken bile "hadi canım sen de." diyorum kendime. sanatçıydı evet. senin siyasi görüşün, onun partisi, bunun lider bildiği, ötekinin menfaati benim hiç umurumda değil. otorite değilim evet; ama müzikseverim. bilinçli, algısı açık, hissi kuvvetli, farkındalık sahibi müzikseverim hem de. murat Göğebakan için sanatçı mıydı bilmem ama diye başlayan cümleler kuramazsınız; çünkü adam sanatçıydı. çağrışa çağrışa'yı, ellerini çekip benden'i, kendim ettim kendim buldum'u alıp nerelere çıkardığını biliyor musunuz? dinlediniz mi? sanmıyorum. müzikler arası, tarzlar arası, kalpler arası geçişleri yakalayabiliyor musunuz? hayır. çünkü tek ilgilendiğiniz lanet olası siyasi görüşünüz. at gözlükleriniz. müzikle ilginiz yok ki sanatçıdan anlayasınız. müzikle olan ilginiz de siyasetiniz gibi kısır, yavan. tek taraflı, faşist. evet müziğiniz bile faşist. ayrımcı, ırkçı, sağcı ya da solcu. müziği ayrıştıracak kadar anlamıyorsunuz işte müzikten. sanatçı mıydı bilmem ama diye başlayan cümleler kuramazsınız sanatçıydı. çok iyi bir sanatçıydı hem de. çok özlediğim bir sanatçı. öldüğüne hala hala hala inanamadığım bir sanatçı. ben, hastaneden çıktığında acaba hangi türküye kanat takacak diye beklerken öldüğünü öğrendiğim bir sanatçı. gerçek bir sanatçı. gerçek bir müzisyen. yalnızca gerçek müzikseverlerin algılayabileceği bir yerde olan bir gönül insanı. gidin siyaseti siyasetçilerinizin ölüsünün başında, mezarında ya da kemiklerinin tam ortasında yapın. gidin bütün hayatını ayrıştırmak, ötekileştirmek için harcamış olanların etinden beslenin. müzikten uzak durun. anlamıyorsunuz çünkü. sanatçı mıydı bilmiyorsunuz ama maşallah diliniz pabuç kadar. bilmiyorsan sus o zaman. diyorum işte sanatçıydı sanatçı. siyasetçi değil. herkes gibi, senin gibi başkaları gibi bir şeylere inandı bir şeyleri savundu ve müzik hakkını kullandı. hiç kimseye sormasına kimseden icazet almasına gerek yoktu, neyse ki biliyordu bunu. üreten insanları hep tüketen yanınızla zaten öldürüyorsunuz. anca laf, anca tüketim, anca yıkım. sanatçıydı. sanatçı olduğunu bilerek anlayarak dinlemeyi dene. buyur buradan başla sanatçı murat Göğebakan'la tanışma faslına. https://www.youtube.com/w...=2&list=RDB4GJbsbTrsQ
gece gece akla gelen güzel adam. şarkılarında acayip bir şey var insanın yüreğine dokunan. ses tonunda bir şey var insanı hüzne boğan. ah be murat abi. nerdesin be..
son zamanlarda erdoğan' a yakın olduğu bilinse de, aslında kendisinin politik olarak bu cenaha yakınlığı sanırım 90' larda da vardı. Çünkü 90' ların sonu ve 2000' lerin başında hatırladığım, tarkan- mustafa sandal vs. dinlemeyen erbakancı ailelerin kızları göğebakan' ı dinlerlerdi.
barış manço öldükten sonra bütün parçaları toplanıp nostalji albümünü çıkarmışlardı. 1999 yılında albümü çıkmıştı yanlış hatırlamıyorsam. 2 kasetten oluşuyordu albümü 20 milyon du tanesi normal kasette 5 milyon a satılıyordu. barış manço'nun kasetini alırken kasetçi bu adamın kasetini bana hediye etti. daha önce dinlememiştim kendisini aldıktan sonra dinlemeye başladım ve çok sevdim. ne zaman bu adamı dinlesem o günler aklıma gelir. özellikle bu parçası;
