sadece bir vadi veya nedir değil, bir kültürdür. munzur suyu yöreye hayat vermiştir yıllar boyunca... kürt - zaza - alevi halkının yaşadığı acıların tanığıdır. munzur vadisi bir doğa harikasıdır.
şimdi bu güzellikler iğrenç politikalarla yok edilmek isteniyor. gölgesini satamadığı ağacı kesen kapitalizmin anlayamadığı birşey var; son ağaç kesildiğinde, son nehir kuruduğunda paranın yenilemeyeceği...
munzur sesimizidir, yüreğimizdir bizim. munzur sessiz isyanımız, hüznümüzün gözyaşlarıdır. bir şehrin hiç dinmeyen gözyaşlarının akmasıdır. o şehir ki savaştan bıkmıştır, usanmıştır. tek huzuru vardır o da munzurun akmasıdır. yaşanan sevincin de acının da tek şahididir. munzur akmazsa hayat durur. munzur tuncelidir. munzur dersimdir. munzur mamekidir.
tunceli-pertek-dorutay köyünde sarı saçlı mavi gözlü 5 yaşlarında dünya tatlısı bir kız çocuğudur munzur. şubat soğuğunda üşüyen ellerinin arasına sıkıştırdığım hediyeyi alırken ilk kez bir oyuncak bebek gördüğünü farkettim. ona baktı, kokladı, öptü ve eminim ki sevdi. içim acıdı, yüreğim dağlandı. o bir çocuk ve her şeyin en iyisini hakediyor. biz onun için neler yaptık. işte asıl düşünülmesi ve birşeyler yapılması gereken "munzur" bunlardır. günahsız "munzur"larımız.
12 ay boyunca dağlarını adımladığım. köylerine misafir olduğum. insanına bazen kızdığım bazen sevdiğim muallakta kalmış bir isimdir "munzur". ayrıca adına düzenlenen festivale geçen yıl katılım 10.000 civarında olmuştur. (bkz: munzur dağı senin karın erimez)
üzerine barajlar kurmaya çalışılan yerde akan güzelliktir Munzur. Hiç gitmeden kendini özlettiren memleketim..Klamlarda dinlediğim güzelliklerin esin kaynağı..
tuncay akdoğan ın "bir nehir ki ömrüm" adlı albümünde yer alan şarkıdır. ilkay akkaya tarafından seslendirlmiştir.
sözleri ise aşağıdaki gibidir;
usulca akan bir suyun kıyısında
seni düşünüyorum
üşümüyorum.
sevgin yetiyor ve inancın
ki biliyorum sen geleceksin
gökkuşagından bir merdivenle göğe çıktım
bilmiyorsun
sen yoktun
düştüm
bir kıyıdan geçiyordun
akarsuydun
ve farkında değildin
kıyı bendim
herşeyine kapıldım
kendimi terk ettim
seni anlatmaya çalıştım
bütün aşklara sevgilere
güzelliğini sığdıramadım hiçbir şarkıya
anlamaktan vazgeçtim yalnızca sevdim
ve yemin ediyorum yoluna sereceğim bütün yıldızları...
işte yine gidiyorsun
ak köprülü dağlarına
geçit vermez zap suyuna
sevdamızın diyarına
git nefesim, toy rüzgarım
hozatta açan çiçeğim
aşk dediğin su munzurdan
sevdamızdan selam getir
ne yoldaşlarım oldu
izleri gökkuşağı
yıldız tozları ömrümün gecemi aydınlatan
sevgileriyle doldum
sana sunuyorum...
şu dersimin yarasını
zulüm geçmez düşler sarar
o düşlerin diyarına
kanat açmış yiğit sarar
binip yanık ezgisine
gül nefesli bir türkünün
doruklarda ağıt yakan
dağ yürekli yiğit saran
seni bilgelerin sonsuz yürüyüşünde buldum
kaybedemem
yoldaşlarımın izleri ve senin herşeyindeki kutsallık adına
söz veriyorum
seni asla kırmayacağım
yoluna sereceğim bütün yıldızları
şu dağlarda gezer oldum
yoluna gül dizer oldum
kim unutmuş sevdasını
varlığından bezer oldum
insanlarını sürdüler zorla topraklarından munzurun, ama sahipsiz kaldı sandılar munzuru. Şimdi de yeryüzünün insana bahşettiği bu doğa harikasını yok etmeye çalışıyorlar. Neden mi? Garezleri var bu diyarın isyankar, düşünen insanlarına. insanını yok edemediler munzurun, şimdi munzuru yok etmek istiyorlar.
