divan edebiyatında aşkı anlatmak için kullanılan metaforlardan biridir.
mum maşuktur. pervane aşıktır. mumun ışığı ve ateşi ise aşkı simgeler.
etraf karanlıktır. hiçbir şey görünmüyordur. mumun ışığı pervane için tek ümit tek umuttur. mumun ateşi hem ışık hem de ısı kaynağıdır.
pervane bir aşık olarak mumun ışığına doğru yaklaşır. onun etrafında dönmeye başlar. her seferinde çizdiği yörünge daralarak mumun ışığına doğru yaklaşır. pervanenin gönlüne düşen aşk ateşi ile birlikte bedenini de aşk uğruna feda etmekten kaçınmaz.
pervane ateşin onu yakacağını bildiği halde daha da yaklaşmak ister.
sonunda pervane ateşe temas eder ve yanar.
pervane mumda aşkını bulurken mum kendisi için bedenini feda eden pervane karşısında yavaş yavaş erir. en sonunda pervanenin yanmasına gözyaşı döker. mumdan dökülenler göz yaşlarıdır.
pervane aşkı için yanmaktan kaçınmaz. onun için bedeni feda etmek menfaat beklemeden ölmek gerçek bir aşığın yapması gerekendir. mum ise pervanenin yanan gönlünü sembolize eder.
ne zaman bir mum yansa onun uğruna kendini feda edecek bir pervane beliriverir
