david lynch'in biçare dimağları bir kez daha zorladığı aşmış filmidir. yönetmen ayrıca bu filmle 2001 yılında cannes film festivalinde en iyi yönetmen ödülünü de almıştır.
filmin ilk bölümü naomi watts'ın olmak istediği kişiyi ve hayallerini betimlemekte ve onun gözünden bu bölüm aktarılmaktadır. ikinci bölümde ise, tamamen gerçeklik izleyicinin yüzüne çarpmakta ve olay kurgusu tam olarak olmasa da yerli yerine oturmaktadır. bölümler arası karakterilerin geçirdiği değişim ve aradaki muhteşem geçiş de yönetmene birkez daha hayran kalınmasını sağlayacaktır.
gerçek hayatla rüya arasında ilişki kuran bir filmdir.kişinin gerçek hayattaki beklentilerinin,arzularının rüyada gerçek olabileceğini ve gerçek hayatta gerçekleşen olayların rüyada çok daha abartılı bir şekilde yer bulabileceğini işler. (bkz: para) (bkz: this is the girl)
burada sadece iki örnek verdim fakat bunlar gibi ilişkiler çoktur bu filmde ve bu ilişkileri kurmak, düşünmeyi gerektirir. (bkz: kovboy) (bkz: coco)
o kadın kim, nerden çıktı, hangisi gitti kimin evine yerleşti, noluyor allahım, bu nasıl bir film böyle dedirten filmdir. "abi biraz geri alsana ya bişiy anlamadım" film sırasında geçen olası diyaloglardandır.
Anlaşılabilmesi içn birkaç kez izlenilmesi gereken David Lynch'in aştığına dair mesajlar verdiği bir film. Filmin içindeki silencio isimli bir şarkı söylenmektedir ki, sırf bu şarkıyı dinlemek için bile seyredilebilir bu film
filmin muziklerinin cogu angelo badalamenti delisine aittir. cogu david lynch filmlerinde bu adam vardır. bir nevi emir kusturica-goran bregovic ikilisi gibi takılırlar.
bir david lynch filmidir. dolayısıyla izleyici, yönetmenin derdini tam olarak kavrayamaz. isyan eden seyirci sebebiyle, sanırım lynch'i anlama kılavuzu tadında bi şey çıkacak piyasaya.
mulholland drive, 2 saat 20 dakika süren bir filmir. süperim ben, ahan da şimdi çözdüm olayı, anladım cümlesini kurduğunuz an, bi kutu, bi anahtar gibi bi imge çıkar ve anladığınızı sandığınız her şey tepe taklak olur.
izleyiciden çaba bekler. koltuğa yaslanıp izleme rahatlığı yoktur. pause tuşuna mümkün olduğunca yakın oturmak gerekir. lost highway gibi bu da insanı beyin jimnastiğine götürür. hiçbir kareyi boşuna göstermez, "ulan bu ne alaka" denilen her şey bir yerden bi yere bağlanır.
diğer bir ayrıntı; sarışın kadın-esmer kadın tezatlığı bu filminde de göze çarpar.
filmin parçaları zihinde tam olarak oturmasa da bi de bakarsınız ki bütün gün filmden bahsediyosunuz.
