mükemmeliyetçilikle kafayı bozmuş yaratıklar çevrelerindeki olaylara her zaman yukarıdan bakan kendini farklı gören tiplerdir. sanki siyah bilyelerin içindeki beyaz bilye olanı. niye hiç kimseyi beğenmiyorsun eleştiriyorsun da yarısı kadar kendini eleştirmiyorsun? hayır kendin mükemmel olsan senin durumuna acıyan bir benler olmazdı. megalomanlık sınırını aştırır ve soyutlanmayı sağlar. ayrıca mükemmeliyetçilik bile kendine göre görecelidir.
(bkz: kime göre neye göre)
bazı başarılar insana sadece bir kademe olarak görünür. diğeri için bir hedefti sonra hedefinin devamı vardır yoktur buna karar verir. mükemmeliyetçiler ise hiç bir zaman hiç bir şekilde mutluluğu elde edemezler. onlar için olabilirlik veya yeterlilik kavramı yoktur.
