akp % 47 oy almış olması şeriat düzeninin memlekete gelecek olması anlamına gelmemelidir. gelemez, getirtmeyiz zaten. unutmayınız ki oy veren insanalrın %40 ı türkiye cumhuriyeti' nin laik ve demokratik düzenine inanmışlardır. herkes farklı bir bahane uydursa da maalesef gidip oy vermiştir. halkın % 47 si atatürkçü değil demek büyük bir hatadır. sadece millet farketmeden bunların eline bir güç vermiştir ve bu gücü almak vermekten çok daha kolay ve hızlıdır olanların farkına varıldığında. içiniz rahat olsun. üç beş goygoycunun yazdığı yazı ile şeriat gelemz bu memlekete.
millet gider uzaya biz sözlük cemati hala konuşalım türbanmış, sağmış,solmuş sonra yok şeriat gelmiş hoş gelmiş, Yav mantıklı düşünün biraz Koskaca Türkiye Cumhuriyetinden Bahsediyoruz siz farkında değilmisiniz bunun bu ülke asla şeriat olmıcak.. buna kimse izin vermicek ki zaten böyle bir çaba yok ortada .. kafamızı karıştırmak isteyenlere mahal vermiyelim .. Bu ülke Cumhuriyetle yönetiliyo ve hep öyle kalıcak gerekiyorsa tek yumruk olup kanımızın son damlasına kadar savaşıp sağlıcazz ama asla bu ülkeye şeriatın geldiğini kabul etmicez.
bu tür bir korku bile cumhuriyete hakarettir. ki bu hakareti yapanlarda kendilerini cumhuriyetin yılmaz savunucuları olarak nitelendirmektedir. ortada ciddi bir paradoks vardır. *
tesadüf müdür ankaralının dört gözle beklediği rahmet yağmurları ile
türkiye'nin sevgilisi abdullah gül'ün çankaya'ya çıkışının aynı güne denk gelmesi?
üzerinde sayfalar dolusu yazı yazılabilecek olaydır, olgudur.
bu ülkede dinini yaşayan insana, sokakta başını kapatıp gezen insana, evinde camide namaz kılıp birbirine dininin dediği gibi selam veren insanlara şeriatçı, yobaz şu bu denildiği sürece daha çok konuşulacak tartışılacak konudur. belki de insanlarımızın en çok yanıldığı konu dinini yaşayan insanların cumhuriyet yönetimini bırakıp şeriat yönetimine geçme isteklerinin olduğunun düşünülmesidir. elbette 70 milyon insan içerisinde bunu isteyenler vardır ancak oranı nedir orası tartışılır. kaldı ki bu ülkede bazılarının ( ! ) şeriatçı dediği insanların rejim değişikliğine gitmek istediklerini söylemek sallamaktan öteye gitmeyen bir cümledir. insanlar kendi içlerinde dinlerini istedikleri gibi yaşarlar. bu hıristiyan olur müslüman olur yada diğer dinlerden olabilir. sanılmamaktadır ki bu şekilde yaşayan insanların ben cumhuriyet yönetimi istemiyorum, kendi kendimizi yönetmeyelim yada anayasaya göre değil ilahi kitaplara göre topyekün yönetelim diyeceklerini. onu yaşamak isteyen insan zaten kendi içerisinde yaşıyordur. kendi hayatını onun getirdiği kurallara göre yaşıyordur. bir de düşünmek gerekir. diyelim ki bu tip insanların düşündüğü gibi olsa. ne olacak o zaman tüm dünya barış huzur içinde mi yaşayacak. sanmıyorum . sanmıyorum çünkü insanlığın içerisinde bir kurala her zaman uymak denilen birşey yoktur. yani bu yönetim yada başka bir yönetim hadi bu yönetim şeklini değiştirdik şunu getirdik artık buna uyacaksınız diyecekler ve insanlar da uyacak öyle mi ? eğer uyulmuş olsaydı yani getirilen kurallara insanlar uymuş olsaydı bu gün insanları yaptıkları suçlardan yargılamazdık, yargılamazdık çünkü insanlar bu tip bir olay içerisine girmezlerdi. bir de şunu anlamak güçtür. ne ile uğraşıyoruz. neyle bu kadar savaş içerisindeyiz. birbirimize farklı görünmek adına çeşit çeşit şeyler söylüyoruz. her insanın bu hayatta ve inanıyorsa diğer hayatta bir amacı vardır. benim inancıma göre bu hayatta yaptıkların gelecekte yapacaklarının belirleyicisi olacaktır. ve unutulmamalıdır ki kesin olan tek birşey vardır. o da insan hayatının bir zaman gelip biteceği. bunun için çocuklarımıza sevdiklerimize daha iyi bir hayat bırakmak isteyebiliriz ancak bence bunun yolu yöntemi bu şekilde değildir. bir de şöyle birşey vardır ki *
(bkz: insanlar inandıkları gibi yaşamazlarsa yaşadıkları gibi inanırlar)
