bir çocuk anneyi merkez görüp çevreyi tanımak için hareket eder. anne sabit bir yerdeyse çocuk belirli bir mesafeden daha uzağa gitmez. çevresindeki nesneleri araştırır, tanımaya öğrenmeye çalışır, bilmediği bir nesne ise ondan zarar görüp görmeyeceği konusunda annesinin tepkilerini görmeyi ister ve dönüp annenin onayını almak için gözlerine ve hareketlerine bakar. ama kesinlikle anne ile arasında belirli bir mesafeden daha uzağa gitmez. anne çocuğun peşinden koşarsa çocuk arkasına bakar ve anne ardından geldiği sürece uzaklaşacakmışcasına gitmeye devam eder. anne durduğunda ise yine muhteşem mesafeyi geçmeyecek şekilde bekler, o civarı araştırır. mesafeyi kaybederse çocuk anneyi göremez olduğunda ağlamaya başlar ve anneyi çağırır.
istisnası ise; bildiği bir yer varsa ve daha önce gidilmişse onaylanmış yer olduğu için gidebilir. depresyonda bir anne varsa çocuğa yeterli bağlılığı ve tepkiyi vermediği için çocuğu şaşırtabilir. mesela ütüye değecek bir çocuk annesine baktığında tepki göremezse ütüye dokunup elini yakar.
muhteşem mesafe içinde olduğu sürece çocuk annenin hislerini kullanır. anne korktuğunda korkar, üzüldüğünde üzülür, sinirlendiğinde sinirlenir. mesela anne kayınvalidesini sevmiyor ve dövmek, uzaklaşmak istiyorsa çocukta babaannesine gitmek istemez, hatta vurur. vurduğunda anneye yine bakar ve onaylanmış hareket olduğunu görüp anne yokken bile vurmaya devam eder. çocuk devamlı annenin gözlerini, hareketlerini izler. anne birşeyi ilginç bulduğunda çocukta aynı şeyi ilginç görüp araştırmak ister. mesela alışverişe gidildiğinde çocuğun daha önce alınacak eşya ile ilgili hafızasında alınmış onay yoksa annenin beğendiğini beğenir. annenin baktığı yere bakar ve onun ilgilendiği nesne ile ilgilenir. anne, çocuk ve nesne arasında bir üçgen oluşur. (buna ortak dikkat denir. otizmde ise ortak dikkat yok veya azalmıştır. bu şekilde davranmayan çocukların otizm açısından incelenmesi gerekir.) baba şunu alalım dese de annenin isteği ile çocuğun isteği aynı olduğundan annenin isteği olur. 3-6 yaş aralığına gelince kız çocukları annenin sinirlerini bozmak isterler, babaya yaklaşırlar ve annenin sinirlerini bozacak inatçı hareketlere girişirler. onun onayladıklarını inadına yapmazlar ve araları hızla açılır. çocukların bu yaşlarda kız olduklarını öğrenmeleri ve anneye onları kız olarak doğurduğu için kızdıkları söylenmektedir. erkek çocuklar ise ergenlikteki kafa karışıklığı hariç annenin onaylarını ömrü boyunca uygulamaya devam eder. yani erkekleri kadınlar biçimliyor, kadınlar ise kendi kişiliklerini yaratıyorlar. erkekler bu farklılıktan dolayı kadınları anlayamıyor. çünkü onlara göre kadın imajı annelerine benzeyen kadın. kızlar ise annelerine benzeyen olmak istemiyorlar. nadiren ergenlikte kız olmalarının annelerinin suçu olmadığını öğrenmeleri ve babanın giderek kızından uzaklaşması nedeniyle annelerine geri dönen kızlar da görmek mümkün. bu dönemde babalarıyla konuşamadıkları meselelerden dolayı annelerine ihtiyaç duymaları normal ama ihtiyaçları bitince tekrar ihtiyaç duyana kadar uzaklaşırlar.
