son günlerdeki favori şarkım. birol namoğlu ve grup 27 düeti muhteşem.
dizilerin bolca kullandığı şarkı olup rock ve türk müziği tınıları barındırmakta.
Şans eseri denk gelip dinlediğim çok yeni bir grubun güzel bir şarkısı, umarım bir sonraki şarkıları da tamam ünlü olduk diye diğerleri gibi abuk subuk çıkmaz.
nakarat kısmını beğenmediğim şarkı. nakarata gelene kadar ki kısım gayet güzel bas gitarı duyuyorsun inceden sözler mırıldanıyor her şey çok iyi derken nakarat geliyor ve bağırmaya başlıyorlar. şarkı patlasın gitsin, grup alsın başını yürüsün hiç birine bir şey dediğim yok ama ne olur, ne olur sokaklarda 27'nin solisti gibi giyinip dolaşan gençler olmasın.
böyle şarkılar dinleyen birisi değilim aslında ama geçen nasıl oldu bilmiyorum denk geldi sonra başa sardım dinledim. huyumdur pek fazla dinlemediğimden bu tarz şarkıları dinlerken sözlerine de bakarım, sözlerini okuyunca içim bi cız etti. yaptıklarımı -aptallıklarımı- ve yaşadıklarımı hatırlattı, hani izleyen bilir kader filminde bekir diyor ya "yine aynı karın ağrısı" diye öyle bişey oldu bir an gittim hiç hesapta yokken 2 bira aldım.
ha şimdi ben bunları buraya niye yazıyorum? biram yok, yine aynı karın ağrısı, yine bu şarkı ama eyvallah şarkı güzel...
