ankara kalaba anadolu lisesinin efsanevi müdür yardımcısıdır. yazdığı şiirler, söylediği sözler, hareketleri, şivesi dillere destandır.
ben okula geldiğimde ben emekli olacağım artık diyordu, mezun oldum, ziyarete gittim haala emekli olacağım diyor.
o diilde, bu insan gerçekten dinmelidir, okurken pek iyi anlaşılmasa da gerçekten bilgili ve doğru konuşan biridir.
severim ya muhittin hocayı ben.
kendisiyle yaşadığımız süper olayı da hemen anlatayım yeri gelmişken.
bir gün kapıdan bakıyordum muhittin hocanın sınıfa doğru geldiğini gördüm. kapıyı hemen kapattım sınıfa girdim ve bağırarak muhittin gelyior diye bağırdım. muhittin hoca kapıyı açtı ve:
m:muhittini sen mi doğurdun?
g:yok hocam ben aslında muhittin hoca diyecektim, muhittin kısmını söyledim hoca kısmını söyleyecektim ki siz geldiniz yoksa muhittin hoca tabiiki. *
yaa bööle işte
