Görüldüğü yerde ağzına kürekle defalarca vurulması, bir daha bu davranışı başka yerde yapmayacağına dair söz verdirilmesi gereken insandır.
Bu insanlar çorak toprak gibidir, asit gibidir, ormandaki balta gibidir. nereye gitse kurur oradaki keyifli muhabbet. insanlar susar sıkılır kaçacak yer arar. Davranışları bellidir aslında. ortada dönen muhabbete ortak olacak yeterliliği yoktur, -ki kötü bir şey değildir Biz de her boku bildiğimiz için konuşmuyoruz, bildiğimiz kadar, bilmiyorsak da susuyor dinliyoruz. hemen ortaya ya kendi ile ilgili bir konu atar, ya da konuyu alır ta ebesinin amına götürür.
misal yarım saattir çocukken yaptığın salaklıklar oyunlar arkadaşlıklardan bahsediyorsundur(konuyu sallıyorum, çünkü bazen konu ne kadar eften püften olsa da muhabbet öyle bir yere gider ki tadından yenmez) gelir bir iki dakika dinler lafa girer. hacı onu siktir et sen de bizim merve işi ne oldu? "ebenin amı oldu amk ipnesi siktir git" denmesi gerekir ama insanlık biz de kalsın diye susulur. ya da muhabbetin en tatlı yeri gülüyorsun eğleniyorsun araya girer, geçen gün araba ile gidiyorum... -lan bize ne göt veren nereye gidiyorsan gidiyorsun onu mu konuşuyoruz biz- araya başka bir konu girdikten laf bölündükten sonra herkes de biz konuya soğukluk başlar, neyseler arka arkaya sıralanmaya başlanır, alakasız konu ile ilgili konuşmak istemez kimse sıkılınır vs vs vs.
sonuç olarak bu insanlarla ne yolculuğa çıkılır, ne arkadaş olunur ne de rakı masasına oturulur.
