odanın karşılıklı iki pencere veya kapısının ortasında kaldığı vakit anında ölen kuş cinsidir. iki kuşum öldü cereyan'da kalarak.. son derece nazik bakılmalı. ayrıca evin her yerine bulaşan tüyleri ev sakinlerini çileden çıkarır.
Bir küserse, bir daha barışmayan kuştur. Naif ve hassastır, bu konuda tek rakibi kanaryadır. kanaryanın bu duruma ilaveten soğuğa ve sıcağa olan hassasiyeti fazladır. Bülbülün ise çilesi çoktur. Genel olarak muhabbet kuşu en kral kuştur.
en yaygın en hayvanı denebilir. karakter çok önemlidir çünkü bir standartları yoktur. bazıları arkadaş canlısı olur, avucunuzda bile oturur. bazıları ise ellerinizi delik deşik eder. gözlemlediğim kadarıyla dişiler çok ısırıyorlar. ama erkek olanlar çok sakinler. boynunu ve karnını okşuyorum bir kere bile ısırmadı. dişi varken zımbalayıp duruyordu.
konuşan, konuştukça konuşan, onunla konuşulmadığı zaman daha fazla konuşan sevimli hayvan.
o kadar güzellerdir ki yavruyken alırsınız, eve alışamaz evi geçtin kimseye alışamaz siz onu elli tane arkadaşının yanından alıp belki de hiçbir zaman kendi çabalarıyla gelip göremeyeceği bir yere getirmişsinizdir. bırakırsınız evin içine kıpırdamaz, öylece bakar, yüksekte bir yer bulur kendine inceler. yavrudur parmağınızı her uzattığınız vakit iki ayağıyla komik bir şekilde atlar. daha sonra size alışır, söylediklerinizi söylemeye başlar, sizinle aynı kaptan yemek yer, kafese girmemek için size isyan eder bağırır çağırır.
sevecenliklerinin yanında asil bir duruşu da vardır. küstümü tam küser kafasını bile çevirmez size. yanına bir arkadaş aldığınız gün sizden kopmaz, üzmez sizi, sürekli onun peşinde olmaz yani sadıktır belki birçok insandan daha fazla.
gerçekten sizin elinizde büyümesi bu kuş için en önemli faktördür. dostunuz mu yok işte size bir fırsat. gerçek dostluğu öğrenebileceğiniz bir dost...
evde bakılmak için alındığı andan itibaren evin bir üyesi olan ve o evdeki kişilerin ilgilenme şekline göre değişik huylar edinen kaybedildiğinde ise büyük hüsran yaşatan top burunlu sevimli kuş.
ev yemeklerine bayılırlar ayrıca özellikle pilav, yemeklerin içindeki pişmiş soğan, kıyma yedikleri bile olmuştur. ayrıca komik kuşlardır. bir anda tüm stresinizi alabilecekleri gibi bir anda sizi ip gibide gerebilirler istekleri yerine getirilmediğinde car car öterek. *
konuşmayı öğrendikleri kişiye sesleri de benzer ayrıca.
eve girdiği andan itibaren evdeki herkesin tek ilgi noktası olurlar. hele ki bebekken gelirse evinize, her gün yeni bir şey öğrenir, söylediklerinizi kendince taklit etmeye çalışır, nasıl oluyorsa tıpkı insan yavrusu gibi en olmadık kelimeleri duyup tek seferde telaffuz eder sizi şaşkına çevirirler. sofraya oturduğunuz zaman dışarı çıkmak için kıyameti koparıp, çıkarmazsanız acayip şekilde trip yapar, çıkarırsanız da konmadık çatal kaşık, girmedik yağlı yoğurtlu yiyecek bırakmayıp her türlü sizi pişman ederler.
herkesin evinde çok küçük maliyetler karşılığı besleyebileceği(veteriner kontrolünü tenzih ediyorum, kendim için o kadar para vermem) yegane dostlardır. sürekli evde bulunma isteği yaratan, mütemadiyen kendisi ile ilgilenilmesini bekleyen minik bağımlılıktır muhabbet kuşu. *
iyi bakıldığı taktirde 22 yıl yaşayanı görülmüştür bu güzelliklerin.
22 yıl kuşunu yaşatan amcadan, veterinerden ve tonlarca pet-shoptan alınan öneriler:
-haftada sadece bir kez marul
-haftada sadece bir kez salatalık
-haftada sadece bir kez kuru incir(özellikle kışları dirençlerini artırır)
-mevsim meyveleri ama sadece bir kez (örneğin yazın çilek, kışın portakal)
-kışın çok sık olmamak kaydıyla sularına katılacak bir iki damla pekmez
-yumurta, havuç, ve içine irmik veya bebe bisküvisi katarak yapılan mama (yalnız mamanın yumurtası özellikle yazları bozulur, bir kaç saat içinde tüketebileceği kadar bir mama yapıp kaldırmakta fayda var)
-2-3 ayda bir veteriner kontrolü(çok çeşitli hastalıkları var, şeker hastalığından mantara, uyuzdan tümöre kadar)
-her gün su değişimi
-her gün yem değişimi
-bol öpücük, sevgi, muhabbet
ayrıca:
-yumurta köy yumurtası olsun, diğerleri zaten bizim için de sağıklı değil.
-süt ürünlerinin kesinlikle yedirilmemesi gerekiyor çünkü kuşlarda laktozu sindirecek enzim bulunmuyor (muhabbet kuşları beyaz peynire resmen dalar, çok sever, aman deyim yedirmeyin)
-makarna, ekmek, pirinç çok severler. birazcık yedirilebilir ama kesinlikle fazla yememesi lazım
-kesinlikle ağzımızdan bir şeyler alıp yemesine izin vermememiz gerekir çünkü bizim pis ağzımızdaki kötü bakteriler onları çok hasta edebilir
-şeker ve şeker katkılı gıdalardan uzak durulmasında fayda vardır
-krakerlerin açık olanlarından almamak lazım. yapıştırıcı var içlerinde. zaten yazları gagalarına yapışır çok rahatsız eder. en iyisinden almak gerek pakette böyle el değmemiş olanlarından.
-kafesin içindeki tünekler birbirine paralel olmalıdır.
-boyalı kafes değil, sarı veya metal rengi boyasız kafesler alınmalıdır çünkü arkadaşlar kemirip hasta olabilir.
ne yapın edin mikrop kapmayıp soğuk almamasını sağlayın. hele ki ishal olunca birçok ilaç işe yaramıyor. zaten türkiye'de bu kuşların dilini anlayan kimse yok. veterinerlerin eğitimi kısıtlı muhabbet kuşları konusunda...
yıkandıklarında sıçan, kuruyup da pırıl pırıl tüyleri kabarınca zümrüd-ü anka gibi olan canlar.
bunların ciltleri kuruyor, mantar tehlikesi falan oluyor. lütfen üşenmeyiniz ve muhabbet kuşu üzerine uzmanlığı olan bir veterinere götürünüz. klinikte steril bir küvez olması oldukça önemli çünkü yıkandıktan sonra bebek gibi sarıp sarmalaayıp bu küveze koyuyorlar kuruması için.
kaşınmaları durunca daha şen, daha mutlu oluyorlar. *
adını koyan neyin sarhoşluğunu yaşıyormuş bilmem ama muhabbet filan etmez - en zekisi en fazla kapı zilini taklit eder; kusursuz eder, kalkıp kapıyı açar salak salak biri gelsin diye beklersin.
- bizim bir afakan vardı, gerizekalı uçmazdı, yerde, ellerini sırtında bitiştirmiş volta atar gibi gezerdi. üzerine gidince bir iki gagalama hamlesi yapıp gücü yetmeyeceğini anlayınca da "koşarak" kaçardı.
- aile bireyi olduğu doğru, kafesi evden çok temizlenirdi, kafese kaka yapmaktan başka amaçla girmezdi orası ayrı, sadece o zaman uçuyordu geri zekalı. yem yemezdi, sofranın ortasına çıkar her şeyin tadına bakar, sevdiğini kıyıdan kıyıdan tabak sahibini süzerek yerdi.
- öldü bir gün; malum çok uzun ömürlü değiller.
- koskoca adamdım, yediremedim kendime o an, odama geçip ağladım.
sonrası hep sessiz günler.
evde yere bakarak yürüme alışkanlığı bıraktı yadigar; malum, bizimki hep yerdeydi; ezeceğimizden korkar, para arayan çocuklar gibi yere bakarak yürürdük.
yavrulatmayı düşünüyorsanız 2 kere düşünmeniz gereken hayvancıklar.
2 tane alıp yavrulatma hayalleri yaşıyorsanız en başta kendinize bu hayvanların yavrularına ötenazi yapacak kadar yüreklimisiniz onu sorun.
zira yavruladıkları zaman tahminen 4-5 tane yavruluyorlar ve bu yavrulardan bir tanesinin sakat doğma ama inadına yaşama 1-2 tanesininde bir anda ölüverme ihtimali çok yüksektir.
hadi ölüverenleri saymıyorum. zira gidiyor... kendi kendine , zahmetsizce , eceliyle.
ama o sakat...ayağı falan çıkmışsa veteriner tedavisi %80 işe yaramıyor. kendi kendine yürümekten aciz, sakatlığı dolayısıylada kardeşleri gelişip zebellah gibi olmuşken tüysüz irice bir yavru gibi kalmaya mahkum.
ne yapacaksın? kardeşleri annesi yem bol olduğu sürece beslemeye devam eder bu aciz kardeşi ama nereye kadar? hayvan her daim acı çekiyor bacaktan ötürü. o minik , sevimli boynunu kırabilecekmisin? yada boğabilecekmisin? benimki veteriner tedavisinden sonra neyseki kendi kendine öldü. yoksa ben yapabilirmiydim bunu bilemiyorum.
ikinci olarak da petshoptaki gerzekler ordusuna inanmayın. bir dişi bir erkek diye 2 tane dişi yada 2 tane erkek verebiliyorlar. bir halttan haberleri yok zira. kendiniz cinsiyet ayırmayı öğrenin , ve kendiniz seçin.
küçücükler, bir avuç bile değiller. dokunmaya korkarsın, kıyamazsın. minicik, bunun bile kalbi var dersin. küt küt atıyor göğsünde. korkunca dikilip, korkakça etrafa bakması, uykusu geldiğinde siz ayaktaysanız size kızgın bakışlar atması, mutluyken ordan oraya atlaması, tüm ömrünü bir ayna önünde onu eşi sanarak geçirmesi... el kadar hayvanlar, dünya güzelleri. alıp sarmak istersin, göğsüne bastırmak, içine sokmak istersin ama dokunmaya korkarsın işte. öyle naif öyle ürkek, narin. ama bir gün gelir yaşlanır ya o. hastalanır. anlarsın yaşı gelmiştir artık. gözleri görmez önce o küçüğün. ne olduğunu anlamaz. veteriner hiçbir şey yapamaz. yatar öyle, ağlar, inler. anneniz alır sizi çıkar evden. sonra gelirsiniz eve gitmiş, ölmüş. uçmuş kavuşmuş özgürlüğüne. yıllarca durduğu kafesten cennetine uçmuş. son kez alırsınız elinize. öpersiniz, koklarsınız. korkmazsınız artık incitir miyim diye. öyle acıtır ki. ağlarsınız da geçmez. seneler sonra böyle bir başlık gördüğünüzde bile ağlatır deli gibi sizi. dünyadaki tüm hayvanlar güzel de bu kuşlar bir gariban sanki. dünya güzeli, tatlısı, muhtaç size. bıraksan tek başına ne yaşayabilir ne bir şey. almam artık. ne onun o kafesteki masum, yalnız halini görmeye dayanabilirim. ne de bir daha öleceği gerçeğine.
bir de 11 yıl yaşarsa bu güzel yaratıklar, birlikte büyüdüyseniz, elinden kolundan inmezse senin, seninle nice anılar paylaşır da artık tanırsanız birbirinizi, ölünce çok koyar be insana. kendine gelemezsin uzunca süre.
yakında fenerbahçe marşını ıslıkla çalacak olması halinde dişi bir kuş alcağım evimde ki kuş türüdür. ufak ufak başladı ama ben yok ken kimse dinletmiyor ıslık sesimi.
