şehirlerarası otobüslerin verdiği molalarda otobüsü çalıştırırken yaptığı havalar, afra tafralar esas oğlanın yani kaptanın gelmesiyle son bulan kişidir.
kimi fazla odun kimi ise fazla yavşaktır kanımca. zira dünkü yolculuğumdaki gevşeklik sınırlarını zorladı. hayır sen git topkek dağıt niye tepemize çöküp muhabbet için yırtıyosun ki bi yerlerini?
--spoiler--
Madde 49: Şehirlerarası otobüs yolculuklarında kan bağı yoksa (karı,koca, yeğen, yenge gibi) bayan yanına erkeğin oturması firma tarafından kabul edilmez. Türkiye'de en önemli namus bekçileri otobüs muavinleridir. Muavinlere göre birbirlerini hiç tanımayan iki karşı cinsin, mesafe olmaksızın seyahat etmesi, ateşle barutun birbirine bitişik iki koltuktan bilet alması gibi bir şeydir. Buna asla izin vermezler. Ancak gidilecek yol boyunca erkeğin yanına oturtmadıkları genç kızı kesmeyi de ihmal etmezler.
--spoiler--
(bkz: TÜRKLERi ANLAMA kılavuzu)
bir yolculuk sırasında otobüsün fazla dolu olmamasından yararlanan muavin bey ayakkabıları, hatta çorapları çıkarmış en arka koltukta horul horul uyuyordu. işin komiği kimse de birşey demedi adama.
hakikaten cok ilginc insanlardir bunlar. her otobus yolculugunda tuhaf tuhaf tipler cikar karsimiza. hatta yolculuga cikmadan once en cok merak edilendir.
otobüs seferi sırasında, su ve kolanya ikram eden kişidir. ayrıca biletleri de kontrol eder. sürekli bir muhabbet kurma sevdası içindedirler. zorlasan akraba çıkarsın.
otobüslerin güzergahlarını bağırırken bunca senedir anlam veremediğim gariplikler yapan kişiler şöyle ki:
turgut özal bulvarını kastederek "özhal bulvarı" diye bağırırlar ve araya bir 'h' harfi koyma gereksinimi duyarlar ve bir ara otomatiğe bağlarlar ve bizim özhal olur üzal üzal üzal üzal.., "baraj yolu'nu" "baraç(ç ve c karışımı kendilerine has bir harf) yolu diye telafuz ederler
"çarşıya boş araba çarşı" derler ancak şu şekilde dile getirirler bunu "çarşiya boş araba çarşiee" ve boş araba derler ancak millet içeride birbiriyle çoktan akraba olmuştur
ve ve en anlam veremediğim kendilerini opera binasında zannedip tenor kılığında derinden bağırırlar.
otobüs hareket ettikten sonra, kapı kolunu kavrayıp çevik bir hareketle binmeyi kendilerine düstur edinmiş, atraksiyon meraklısı ilginç şahsiyetlerdir.
alakasız renklerde giyilen elbiseleri olmayan, zayıf kimselerin yapması gereken, uyuyan yolcuyu uyandırıp servis var demiycek kadar nazik kimseler olması gereken insanlardır.
yalnız böylesini ara ki bulasın.
yurdumun andaval, montofon insanı 2 saatlik düzce yolunda derin bir uykudan seni kaldırıp 'ne alırdınız beyfendi der' size. e artık nası bakmışsanız siz de adama, özür diler ve çeker gider. (gerçi beyfendi diyebildiğine şükretmeli.)
dengede kalabilmek için yukarda bir yere tutunup tüm koltuk altı kokusunu sizin suratınıza bir kokarca edası ile püskürten ve kibar olmak için kasan ama kibar olmayı başaramayan adamlardır.
otobus hareket eder etmez mikrofonu alip otobus yolculugu prospektusunu okur, arkasindan kolonya ikram eder, sonra yoldan binen yolculari iceri alir, cay-kahve-kek servisinden sonra susayanlara su verir, yolculuk sonunda valizleri geri verir isi halen bitmez, otobusu temizler bir sonraki yoluculuga hazir hale getirir. yorucu oldugundan midir bilinmez, ayni otobuste iki kez ust uste ayni muavini goremezsiniz.
küçük bir çocuk iken kesinlikle olmak istenen meslektir, çünkü elinde deste ile paralar vardır ve minibüse binen herkes ona para verir. bu kişi elindeki kağıt paraları büyükten küçüğe doğru ve açarak sıralayarak koyar, gelen parayı ise bu sırayı hiç bozmadan yerleştirir. vermesi gerektiği kağıt paranın ise en kirlisini ve deforme olmuşusu seçmede üstüne yoktur. bozuk paralar ise önündeki bel çantasında durur.
edit: gerçi artık o şekilde minibüsler kalmadı, eskiden minibüste ayakta bir muavin durur ve içerinin parasını toplardı.
mümkünse sağlı sollu ilerleyelim lütfen...beyefendi bakın solunuz boş lütfen geçelim o tarafa doğru...arkadaşım sana söylüyorum bi zahmet geçer misin arkaya doğru, bak aşağıda insanlar kaldı...duraklara gelmeden kapılara yanaşalım...paso var mı?... ve benzerlerini sıklıkla söyleyen şahıs
