cay gağve gola meyve suyu şeklinde anonslarla yaklaşan muavinlerle yapılamayacak hadisedir.
50 yolcuya da aynı ses tonu, tonlama ve şiveyle teker teker sormuştur. gülmekten yerle yeksan etmiştir. gağve diye cevaplayınca da derhal güzel kardeşim demiştir.
şivesi "farklı" olsa da nezaketten ve insanlıktan anlamayan muavinlere ders olarak gösterilmesi gereken, örnek muavindir.
Sabahın ilk ışıkları, bir gece yolculuğunun daha sonuna gelinmiş olduğunu haber vermektedir.
Yazar kişisi kapanmakta ısrar eden gözlerini zar zor açar, otobüsten inmeye yeltenir, tam inecekken bir yolcunun sesini işitir:
- Hanımefendi, bakar mısınız? Sanırım atkınızı düşürdünüz.
Yazar kişisi uyku sersemliğiyle geri dönüp yere düşmüş atkısını alır, bahsi geçen yolcuya teşekkürünü eder ve tıngır mıngır merdivenlerden inip muavinin yanına varır.
O sırada muavin kişisi valizlerle uğraşmaktadır.
Yazar kişisi "işte şu benimkisi" diyecekken; muavin, gözleri parlamış bir şekilde şu sözleri sarf eder:
- Keşke bıraksaydınız atkınızı... Ne güzel! Benim olurdu!
az önce didim'den istanbul'a gelmekte olan varan otobüsünde yaşanan olay bizzat kız arkadaşım tarafından bana iletilmiş olup bunu sizlerle paylaşmayı borç bildim sevgili yazarlar.
Olay yolculuk sırasında çekirdek yiyen yolcuya kendini varan'ın en büyük hissedarı sanan muavinin kızması sonucu gerçekleşiyor. Efsane diyalogsa şu şekilde;
"bu ne beee!! Ne biçim varan yolcususun sen? Bitirdiniz varan'ı bitirdiniz!! Ne kadar metro yolcusu varsa gelmiş bileti bizden almış. Senin gibilere bilet keseceğime arabayı boş çıkarırım yola!"
Evet diyalog değil monolog olmuş, zira bu lafları yiyen yolcu nutku tutulduğundan olsa gerek muavine cevap verememiş.
fakat kıymetli muavin kardeşimiz bizlere yeni bir statü olan "varan yolcusu" nu kazandırmış. Bence kişisel gelişimciler olaya el atıp "nasıl varan yolcusu olunur?" tadında kitaplar çıkarmalılar. Hatta biz de sözlükte karma derecesi olarak kullanabiliriz.
Alkışlar kendini varan'a adıyan muavin kardeşimize geliyor. Saygılar üstadım...
geçtiğimiz aylarda istanbul'a gittim, firmanın adı kentti, mecburen aldım. dandik otobüs falan verirler diyordum ki ortalamanın üstünde bir seyahat geçirdim, lakin gördüklerim beni fazlasıyla şaşırttı.
önümdeki amcamız kafayı koridora sarkıtmış aşağı düşecek resmen. muavin de bayandı, adı ne oluyor, hostes mi oluyor o zaman bilemiyorum, bilen öğretsin. ablamız da tontiş bişey sevimli bi tip. kadın geldi adamın başını yerine koydu, altına bir de yastık koydu, koltuğunu yatırdı, bir de üstüne klimadan üşümesin diye bi örtü serti.
yuh lan dedim, türkiye'ye bak dedim. ablaya mı helal olsun bizim pezevenk erkek muavinlere mi yuh olsun bilemedim.
kadınlar bu işi daha iyi yapıyor kanısındayım, ta ki ikinci bir kadın hostes görüp onunla kıyaslayana kadar.
