Kendine bile katlanamayan bir adamım ben artık mualla.
Anlayacağın yürekten yedik yiyeli façayı,
Hani o ilk aşk dokunuşundan.
Yani geç gelince yeni yetmelik ağıran saçlardan.
Sen kurtulursun aslında kırklanırsan da..
Olsa olsa teneşir paklar beni
Sonrasında kırkımdan.
Kendine bile inanmayan bir adamım ben artık mualla
Tanrı var mı ? yok mu ?
Nerdedir ?
Derdi nedir ?
Felsefik takılma şimdi ben kendime salıncak yapmışken alkolik efkarlanışlardan.
Sallanıyoruz bak fena mı ?
Sen kucağımda..
Hayalden falan..
Saçlarını da okşarım birazdan.
Ellerini de tutarım hatta.
Bozma işte fiyakasını çok durmayacak zaten kanımda.
Gerçi sen beni kansız da sanırdın gamsız da ama..
Ben içanaboşu bir türkçeyle anlatmaya çalışırken sana içimin akışını,
Sen fransız lügatından yan çevirmiştin hatırlarsan..
Neyse ne, artık zamanlarındayız değil mi ?
Artık mualla.
Bakışın fingirderken gözbebeğimin içine içine
Tam belinden yakalarken hadiseyi
Zorla güzellik değilse de zorbadır güzellik.
Öğrenirken kaçışsız..
Teslim olmadım da ben esir alındım sayarsın artık.
Kelepçelendim ulan sana
iki gözün bir dizi parmaklık..
Ölümüm olacaksın diye fısıldayan o ahmağı
Unutmasan ne çıkardı ulan ?
Bilmem kaç santimden başka ne boşluk kalırdı içinde ?
Yüreğin çok mu doluydu ?
Yersiz kaçtım bütün vakitlerinde.
Unutkan randevulaştığın hani.
Hep sonradan..
Kendine bile eğreti bir adamım ben artık mualla.
Ellerim ceplerimde
Ne zaman sokaklara serseri dalsam,
Aklımdasın..
En saklımdasın hala
Öylece ortada duran..
son birkaç yılda okuduğum,dinlediğim en samimi ve en duygu yüklü birkaç şiirden biridir. gazapizm adlı bir rapçi arkadaşa aittir. ayrıca fona seçilmiş olan enstrümantal de son derece iyi gitmiştir.
