400k 23 numaralı piyano konçertosunun ikinci kısmı fa diyez minör adaigo'da piyanonun susup üflemeli sazların sımsıcak bir ezgiyle girişiyle birlikte parçanın başından beri hakim olan karamsar havanın bir süreliğine kırıldığı yer. öyle ki bu bölüm boyunca piyano bile iyimserdir.
eğer parçanın tamamı dokunaklı bir geçmiş muhasebesi ise bu kısa bölüm mazideki güzel günlerin hatırlandığı yerdir ve piyano, en baştaki karanlık melodiyi tekrar girip de güzel olan her şeyin geçip gittiğini hatırlatıncaya dek sürer.
