19xx kışında ümitkoy yönüne giderken milli kütüphane önünde düşmüşüm haberim yok.
Gözümü açtım. Kolumda tansiyon vs ölçücü birsey bağlı hemşire başımda. Uyandı doktor bey! dedi. Doktor geldi. Efsunlu musun kardeşim nasıl olur yaşarsın dedi gülerek. Burası neresi dedim gata yoğun bakım dedi. Yüzüklerim nerede dedim. Haberimiz yok sürtünmeden çıkmıştır belki dedi. Peki motor? Ondan da haberimiz yok dedi.
Tekrar daldım. Uyandım kimse yok. Güldüm.
Neyse sonraki günlerde gittim benzinlige çekilmiş motor. Tamir vs.
Bu ilk kazamdı arkası da geldi. Motoru olan mutlaka düşer unutulmasın...
3 kez.
biri sağlam kazaydı.
bacak gitti önce, 2 ay sonra normale döndü.
diğer ikisi düşmeydi, 2-3 gün ağrılı!
matematiğe göre her 5 yılda bir kazaya karışıyorum.
motorsikten üstünde hep kelle koltukta olmakla beraber, normal insanlara göre hayat hikayenizin sonlanmasına çok çok daha yakınsınız!
