ilk olarak er ryan ı kurtarmak filmini izlerken gördüğüm, bacakları, kolları kopan, heryeri mermilerle şarapnellerle delik deşik olmuş askerlerin acılarını dindirmek için bir iğne içerisinde adamın bacağına saplanması usuluyle uygulanan lokal uyuşukluk sağlayan ilaç.
afyonun işlenmiş hali. kullanın, kullandırmayın, kullanana da mani olmayın amına koyayım nihayetinde herkesin kendine zarar verme özgürlüğü var. (bkz: mazoşizm)
neyse, bakın zarar diyorum. çünkü ilk önce bağımlılık riski en çok olan maddelerden biri bu bok. daha tam olarak kafanız düşmeden(kafa düşmesi de buna pek uymuyor amk çünkü kafayı yükseltecek bi etkisi yok, olayı başka) fazlasına ihtiyaç duyuyorsunuz, sonraki halini siz düşünün. ooh basarız çok klas takılır rengarenk tripten tribe uçarız gibi bi durum söz konusu değil. bad trip ihtimali de sıfıra yakın çünkü o bünyeyi bad tribe sokacak kadar şok etkisi yaratmıyor ama nasıl desem, amarula yemiş şempanzeye döndürür insanı. yalnız kalmayı, chill kafaları sevenler zevk alabilir. ama başında ne demiştim; zarar. ertesinde insanda sürahiyi kaldırıp bi bardak su dökecek derman bırakmaz, şiddetli baş ağrısı, iştahsızlık, random kramplar, etkisi altındayken bad trip yok ama etkisi geçtiğinde ayık kafayla bad tripvari bişeyler oluyor, hayata küskünlük gibi, neyse tanımlayamadım tam olarak. tabi bu yanetkileri yaşama şerefine erişebilmek için önce duyduğunuz ihtiyacı bastırmış olmanız gerek.
