Ne olursa olsun bir şeyi reddedemiyorum. Insanlara çekinmeden düşüncelerimi aktaramıyorum. Bugün bir olay oldu değerli vaktinizi alıp anlatayım. Üniversite sınavına hazırlanıyorum mezun kaldım tekrar hazırlanıyorum işte. Sabah evden çıktım dersaneme gitmek için. işlek bir caddede karşıma 2 tane 24 25 yaşlarında büyüğüm çıktı. Bakar mısınız dedi bende baktım haliyle. Bir şeyler anlattılar işte yardım kampanyası topluyoruz sizde katkı gösterebilirseniz iyi olur dedi. Dersim çoktan başlamıştı halbuki. Bir insan neden abi dersim başladı acelem var diyip uzaklaşmaz oradan? Dersim başladı diyeceğime abi bozuk para yok dedim. Biz bozarız dediler çıkardım cebimden 20liği. ilk başta 5 lira verdiler bunun üzerine dedimki 1 lira 2 lira verebilirim anca dedim. Bunun üzerine bir kaç bozukluk daha çıkarıp hakkını helal et dediler. Bende helal olsun dedim ayrıldım. Bilmiyorum isterse 50 lira gitsin paradır abi bu elinin kiridir sonuçta. Canımı sıkan şey gerçekten karşımdaki insana içimden geçenleri aktaramam. Umarım bu huyumu değiştiririm ne diyelim.
