Şahsımdan biliyorum. Çalışacak dermanı kalmayan yaşlı atı dağa süren sert koşullar gibiyim. Yılkıyım. Fazlalık bu dünyada. Bu kadar fazla etken varken neden buradayım?
Hayatım boyunca yalnız kaldım. Herşey üzerime geldi. Hani şu istanbul köprüsüne çıksam diyorum bazen. Çıksam ve uçsam..
bazen üzerinde anlamsız bir yorgunluk hissedersin, la ne oldu şimdi diye düşünürken bile sıkıntı duyarsın. yüzün asıktır baktıkça suratına için burkulur, iyi ama ne oldu dersin, bir şey diyemezsin. anlayamazsın bu hissi, öyle bir kaç gün asık suratlı ve derin düşünceli görünürsün sonra geçer. en çok anlamsız gördüğüm yanı ise, düşünürken yoğun oluyorsun ama ne düşündüğünü sen de bilmiyorsun.
