Kendimi unutmaktır. Bir montun cebinde kendimi unutup koca bir ömrü naftalin kokusunda güveler yemesin umuduyla geçirdim. Bana ihtiyacı olan biri gelirde alır umuduyla. Öürendim ki kimsenin kimseye ihtiyacı yokmuş. Güveler yedi beni o montun cebinde bir gün mutlaka ihtiyacı olan bir fakire verecekler beni.
