o bendim... yıllar önce yani 14 yaşındayken teyzemlerle monopoly oynuyorduk. hep ben kazanıyordum. artık galibiyete o kadar alışmıştım ve o kadar çok egom kabarıyordu ki bunu kaybetmek istemiyordum. bir oyunda mağlubiyetim bana görünmüştü ve ben de buna engel olmak istedim. mutfağa gittim su içtim, mutfağa gittim brüksel muhallebisi yedim, aldım dopinglerimi. sonra da çaldım paraları. banka da bendim ha. * sonra her ne olduysa bunlar paraları saydılar, tilkiler işte görüyor musun. o zaman ortaya çıktı. heralde çok kızarmış olmamdan anladılar veya adrenalinden doğan heyecanımdan, kasayı kontrol etmeyi düşündüler. neyse oldu bir kere.. affedin.. şimdi adını trivium pursuit sandığım oysa öyle olmayan bir oyun oynuyoruz, yine ben kazanıyorum. soruları da görmüyorum ha, miyopum ben. öyle işte..
Genellikle kasanın iflas etmesiyle kısa sürede foyası ortaya çıkacak şahıs.
Oyunla beraber güveni de kaybeder.
Çünkü kumarhane banka para pul oyunları hepsinde aynı koşul geçerlidir:
kasa asla iflas etmez.
işletme derslerinde de öğretirler bunu.
su içmeye, tuvalete, iki dakika bir yere gidildiğinde işini 5 saniye içinde bitiren kahrolasıca şahıs. bir de kazanınca o rezil sevinç gösterileri yok mu insanı çileden çıkartır.
