şarkının ikinci yarısında yeralan solo öncesi gitar paslaşmaları ve ardından gelen solo anlatılmaz yaşanır cinstendir. nakarattaki stanne performansı... ne diyim ki yani nasıl tarif edilebilir bu bilmiyorum. insanın çok sevdiği gruplar için muhteşem, süper filan gibi kelimeler kullanması da bir yerden sonra pek bir anlam ifade etmiyor. neyse bilen biliyodur zaten dark tranquillity'i, mikael stanne'i ya da niklas sundin'i. o yüzden bu şarkının altına bu 3 ismi bakınız olarak versem yetermiş galiba.
"gel şimdi dinle beni" diyen dark tranguillity şarkısı. bu saatte headbang bile yaptırır adama. ayrıca bu sene ülkemizde hafif gay şarkıları çalıp milleti uyutacaklarına keşke bi monochromatic stains çalsalarıdı da kendimize gelseydik de dedirmiyorlar değil hani.
there is this face in the still water
i can't remember ever wearing
like fingerprints on your heart
reading out the last lines of code
to the untrained eye a secret
i bled away the last of you
sought trust in shapes of combined results
that trickles from a less than solid case
fought off attacks of resurfaced lust
burn the gracing grounds
what will give in first
the body or the lash
monochromatic stains
who will cave in first
the leader of the fake
monochromatic stains
this pile of ashes of a soul
informant pokes abound
these sickly little fingers
get away from me
tread not the path of least restraint
each piece of evidence a lie, a lie
the body, the face all items in place
i don't remember a thing
a sacrifice made to the loss of a mind
folly a man's demise
track now the stains that allow my fall
sickening, the sight of all
never shall i claim my innocence
i just was not there
