her ikisi çok ağır şartlar içeren, türk ve müslüman osmanlı ahalisinin onurunu ayaklar altına alan ateşkes ve teslimiyet antlaşmaları; mondros (1918) ve sevr (1920) kepazeliklerine ses etmeyen hainler bunlar. bu osmanlıcı şaşırmış hainlere göre lozan bir hezimet, daha komutanlarına söz geçiremeyen mıymıntı islamcı abdulhamit ve vahdettin ise birer kahramandırlar. hangi akla hizmetse?
laik türkiye cumhuriyeti düşmanlığı olsun nasıl olursa olsun kafasını yaşayan beyinleri sulanmış hafızlar bunlar, yok zafer olarak 30 ağustos, 29 ekim, 19 mayıs kutlanmış.. bütün mazide kimse lozan'a gereğinden fazla gönderme yapmamışken bunlar nasılda içlerinde cerahat biriktirmişler?
