hiç bir zaman anlaşılmayan anonslardır. ananonsu yapan amca artık işinden o kadar bıkmıştırki mırıldanarak söyler. göz ucuyla otobüsü sürekli takip etmek gerekir.
sonradan gelen ekleme:
eskiden istanbul - artvin* seyahatlerinde kardeşimle bunun oyununu oynardık, tabiki kazanan olmazdı
anons yapıldığını duyarsınız, birisi çıkmış birşeyler söylüyor; acaba küfrediyor mu diye aklınızdan geçirirken farkına varırsınız ki otobüsteki yerlerinizi almamızı rica ediyormuş.
"yediniz, içtiniz vs... artık gidin uleyn!" haykırışıdır bir noktada.
masanıza siz istemeden bırakılan çaylarla kankadır bu anonslar.
12 saat ve üzeri yolculuklarda bayan ve baydıkça "kurtar allah'ım bu aikın kederinden" şeklinde beste yapmanıza neden olabilen anonstur. başka sorum yok sayın hakim. *
eskiden elde mikrofon canlı yayında yapılan bu anonslar, daha sonraları teknolojiye ayak uydurmu ve sırasıyla kaset, sonra cd ve en son olarak bilgisayardan mp3 formatında hazır anonslara bırakmıştır. pek de güzel olmuştur. eskiden ne dediği anlaşılmayan homurdanma yerini önce yedi karanfil melodileriyle başlayan, müzik azaldıktan sonra düzgün türkçe ile geliş gidiş güzergahını ve otobüs firmasının adını anlaşılır şekilde söyleyen bir bayan sesine bırakmıştır.
bazı mola yerlerinde hala babadan kalma yöntemlerle anons edenler hala mevcuttur. tiz zamanda modern yöntemlere geçilmesi temennimizdir.
göndermeden hemen önce aklıma gelen edit: bayram, uzun tatiller, gibi yolcu yoğunluğunun artması sonucu konan ek seferler ya da özel gezi turlarının molalarında da mecburen mikrofon anonsuna başvurulur. anlaşılmaz o başka.
