clint mansell le ortak eserleri olan "together we will live forever" tekrar tekrar dinleme alışkanlığı yaratır. hele ki "fountain" hastasıysanız bıkmamak,etkisini kaybetmemek için arada bir mola vermelisiniz.
daha da iyisi için :
(bkz: death is the road to awe)
jim morisson adın da şarkıları bulunmaktadır post rock sevenler için pas geçilmeyek gruptur. ölmeden önce dinlenmesi gerekir. insanı sakinleştirir, algı kapılarını açabilir.
Şu an "Take me somewhere nice" adlı parçalarını dinliyorum. Bu sene tanıdığım çok dingin bir grup. Bazen Anathema gibi hissettiriyor(farklı olmalarına rağmen) bana.
diskografilerini elden geçiren biri olarak itiraf edeyim ki sevemediğim parçaları azımsanacak gibi değil. ama bir o kadar da öyle eserleri var ki aman arkadaş neler hissetiriyor, neler düşündürtüyor. tarifi cidden zor. mogwai o sırada artık bir müzik grubu değil benim bağımlısı olduğum bir uyuşturucu türüdür.