hz.isa'dan sonra 5.yy'ın ortalarında antik teriminin karşılığı olarak kullanılmaya başlayan modern kelimesi, arkasında dini bir dünya görüşünü de barındırıyor. latince, modo(son zamanlar) kelimesinden türeyen bu sözcük, ortaçağ'da yaşayan hristiyanlar tarafından türetilmiş. kelime antik dünyayla karşıtlığı simgeliyordu çünkü eski dünya pagandı.
mesih ile anlam kazanan yeni dönemin, yeni modern dönemin aksine eski dünya karanlığın içine hapsolmuş pagan inanışlara sahipti.zaman ve geçmiş-gelecek algısı bir düzlemden kurtulup arkasına dini bir dünyaya dayamıştı. doğum, yaşam, ölüm, mevsimler vb. gibi her türlü döngüsel yaşam mesih'in gelişiyle yeni bir boyut kazanmıştı.
batı dünyasında modern kelimesi dini bir noktadan hareket edip kendine zihinlerde yer bulsa da, kelime artık günümüzde tam tersi bir anlamda kullanılıyor. hristiyanlığın geçirdiği reformun sebebi belki de, modernliğin layık olduğu konuma getirilmesiydi.
