simdi bu insanlar allah icin gayet guzel sanat icra etmekte. uzun ve yorucu antremanlar gerektiren, sabir isteyen bir isi basariyla icra ediyorlar, ama yine de benim gozume cok batan ve yapmamalarini salik verdigim bir hareket var efendiler.
modern danscilarin mutlaka ama mutlaka performansin bir yerinde kendilerini "hani ben oluyorum* hesabi" yere atmalari. arkadasim ne yalan soyleyim valla hicte estetik durmuyorsunuz o hareketle. hem bunlarin performanslarini seyreden anneleri buyuk ihtimalle iclerinden "evladim atma kendini yerlere, hem bak pistir oralar" diye geciriyordur.
evladim atmayin kendinizi yerlere. obur turlu de cok iyisiniz. valla bak.
krize girmiş gibi gösteren tandanstır. "uy, ben bu başımı nerelere vursam?" diyen çaresiz bir insan izler gibi oluruz. hani, bir şeye pişman olduğumuzda "vah vah" ederken çılgın bir müzik koysak, müthiş figürler çıkar. deneyelim. tv'lerde, ünlü olmak için yapıyorlar bunları çok. bir ajansa kaydını yaptır, iş bekle, çıksın, kendini yerden yere at, parçala, yeter ki ünlü ol.
