Bursa’da kayıp olan doktorun ağaca bağladığı serum ile kendi damar yolundan narkoz ilacı alıp kendisini uyutup eksi 10 derecede ölüm uykusuna yattığı belirlendi. Diğer taraftan doktorun mobbinge maruz kaldığı ve bu nedenle psikolojisinin bozulduğu iddia edildi.
Yıllar önce tıp 5. Sınıf öğrencisi bir sözlük yazarıyla konuşmuştum.
Bezmişti ve psikolojik olarak dipteydi. "Az daha sabret bak yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişsin" demiştim. "Artık bir güne bile tahammülüm kalmadı, bırakacağım" demişti.
Umarım buralardasındır ve mesleğini eline almışsındır.
Velhasılı, şu soktuğumun egosu her yerde her meslekte karşımıza çıkıyor ve birilerinin hayatını mahvediyor.
Allah taksiratını affetsin de, sebep olanları bilmek istiyoruz.
Mobbing takibi ve sık sık denetleme yapacak düzgün bir kurum olsa böyle rahat hareket edemez kimse. Su an biri mobbing için şikayetçi olsa önce mobbing yapan amirine gider dosya , böyle bir saçmalık. Ülkede iki kurum eksik, mobbing ve çalışma şartlarını inceleyen bir kurum bir de kurumlarda terör destekçilerini teşhis ve takip edecek bir kurum. Belki vardılar ama yoklar.
Özel sektörde mobbing'i yaşayan biri olarak söylüyorum; mobbing e maruz kalmak rezalet ötesi bir durum. Uykuya hasret kalırsınız. Sağlıklı düşünemezsiniz. Bana mobbing uygulayan ilk amirimi sakat bırakmayı çok düşünmüştüm. Tabi herkes bir değil; kimileri de karşısındakine değil de kendine zarar veriyor.
allah rahmet eylesin. üzülüyorum bu genç ölümlere..abi nedir bu mobbing felan ya. biz bilmezdik eskiden böyle şeyler, panik atak neyim hastalıklar. bizim dalağımız şişerdi koşarken. vallahi biz eski çağda kalmışız.
mobbing falan yok mektubu nerenizle okudunuz adam keyif alamıyorum demiş, bu dünya benlik değil sıktı demiş, ölümümden kimse sorumlu değildir demiş karar vermiş gitmiş. delinin biri bir taş atmış kuyuya 40 akıllı çıkaramamış.
Bunu yazdığım için linç yiyebilirim ama burda bu adamın ne yaşadıklarını anlayacak çok çok az insan var. Belki yoktur. Ait olmama, mutlu olmayı arzulamayış, insanın kendisinden ve gelecekten beklentisi olmaması, kendiyle baş edilmesi çok güç bir durum. Kendisi için üzülmedim. Her gün anlamsız bir sabah uyanmak ve mutlu olamadığın günleri yaşayıp tüm gece hiçlik hissetmekten acı bir şey yok. Bugün aynı ızdıraba uyanmıyor onun için nasıl üzülebilirim.
Mektubunda hobilerini ve projelerini gerçekleştiremediğini buna vaktinin bile olmadığından bahsetmiş. insanların birbirleri üzerindeki yıkılmaz otoritenin ağırlığı eleştirmiş bu yüzden #mobbingcinayettir etiketle günden olmuştu ama sevgilisi için beni yıllarca hayata bağlayan oldunu yazmış. Acı duruma yıllarca katlanmış. Bazı insanlar ateistlikten bazıları sevgisizlikten yorumları yapıyor bunlarla alakası yok. Çok acı bir yaşam ve insana ne katlanılabilir bir araç olabilir?
