mizaç

    13.
  1. kişiliğin duygusal yönüdür. çabuk kızmak, sıkılmak, öfkelenmek, neşeli yapıya sahip olmak vb.
    2 ...
  2. 1.
  3. Huy, yaradılış, tabiat, karakter.
    1 ...
  4. 8.
  5. kişiliğin doğuştan gelen kısmıdır. (bkz: huy)
    1 ...
  6. 7.
  7. 16.
  8. Doğuştan getirdiğimiz ve yaşamımızın ilk bir kaç yılında edindiğimiz huylarımız, özelliklerimiz.
    Bazen insan kendi mizacıyla savaşmak zorunda kalabiliyor. Yahu bu hiç mantıklı değilmiş zaten dediğin olayın içinde mizacın veya zaafların yüzünden yer alabiliyorsun. Gün sonunda pişman oluyorsun. Önemli olan mantığı daha erken devreye sokabilmek.
    1 ...
  9. 2.
  10. prof david keirsey mizacı şu şekilde tanımlar; "kişinin mizacı her hareketine imzasını atar, parmak izini bırakır, o hareketin o kişiye ait olduğu hemen belli olur "
    1 ...
  11. 14.
  12. Genetik yoluyla ve tabiat etkisiyle oluşan tepkiler bütünü, huy.

    Klasik öğretide mizacın değişmeyeceğine dair bir kanı olsa da günümüz literatüründe kısmi olarak değiştiği ifade edilmektedir. Bu mizacın çevresel etkileri de içermesinden kaynaklanmaktadır. Çevresel etkiler yoğun olarak anne karnında olmaktadır. Doğum öncesi dönem mizaç oluşumu açısından çok önemlidir.
    0 ...
  13. 12.
  14. Karakterden farkı mizacın doğuştan gelmesidir. Kalıtımsal temelidir mizaç. Oysaki karakter bulunulan toplumun değer yargıları ve diğer kültürel özellikleri ile şekillenmiş kişinin ahlaki yönünü ifade eder.
    0 ...
  15. 9.
  16. hüzünlü değilim, mizacım böyle..

    cümlesinde de kullanılan, orjinal özellik.
    0 ...
  17. 10.
  18. yaradılış, tabiat.

    "birden bire mizacı değişen sabri'yi kadınlardan bile tanımayan kalmadı."
    - ö. seyfettin
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük