gereksiz bulan okumaz olur biter tartışılacak bir konu değil.
gırgır, mikrop, limon bunlar çok başarılı örneklerdi
zamanında gırgır bir milyon satışa ulaşıp dünya çapında üne ulaşmıştı.o zamanın en iyi yazarları çizerleri bu dergilerdeydi.
şu an ortam değişti belki yine iyidir mizah dergileri
haksızlık etmiyelim.
kendi adıma mizahın zirvesi şu an zaytungdur.
çok kalite mizah yapıyorlar.
istanbul'da yaşayanlar için geçerli olamaz.
istanbul anadolu yakasında oturup, vapurla avrupa yakasında okula ya da işe giden pek çok birey yarım saatlik yolculuğunu mizah dergileriyle şenlendirir.
11 yaşımdan başlayarak düzenli mizah dergisi okuruydum.
Son 4 (Dört) yıldır, mizah dergisi almıyor, sonuçta da okumuyorum.
TV kanalı olarak Düğün TV var, A9 (Adnan ve kedicikleri ile şaklabanları) var, evlilik programları var ve arada inanılmaz güldüren tartışma programları var.
Niye mizah dergisi, alayım ki? Son zamanlarda bir de Facebook var ki, hepsinden harika...
olmayan durumdur. yoktur böyle bir şey. bizler telefon konuşmalarımızı bile dinliyorlar mı lan acaba diye sürdürürken o adamlar konuşuyordu durmaksızın.
--spoiler--
- dünyayı mahveden nükleer savaş neden çıkmıştı biliyor musun?
+ neden?
- insanlar fazla ciddiydi de ondan.
--spoiler--
(bkz: dünyayı kurtaran adam)
Amaçları, siyasi fikirleri umurumda olmadan bir güzel alıp okuyabiliyorum. Bize ne siyasetten, git oyunu ver kapat konuyu. Mizah dergilerinde sadece siyaset mi konuşuluyor. Arzu eden almaz olur biter. Yolculuklarda, uyumadan önce veya Akasya Durağı varken muhteşem alternatif oluyor. Bunu eleştireceğinize mizah duygunuzu geliştirin. Bir elinize bu eleştirdiğiniz mizah dergisini alın, bir de televizyonu açın bakın bakalım hangisi daha mizah.
Toplumun bazı konularda aydınlanmasından korkan kişilerin sansür için altyapı olusturmaya çalıştıkları bir çeşit yakarıştır. Mizah dergilerinin tek amacı espri yapmak degildir. Mizahi bir şekilde toplumsal sorunlara göndermeyi amaç güderler ki böyle olması da gereklidir.
güldürme amacını 90'larda bırakmış, günümüzde ise kime ve neye hizmet ettiği belli olan dergilerin gereksizliğidir. 10 gençten 2 tanesini kandırsak kardır diye düşünen dergilerdir.
bu ülkede en sağlam muhalefeti yapan oluşumlar mizah dergileridir.
onlara da elinizi dilinizi uzatın da, hepten giyelim at gözlüklerini, dar kafalılar sizi.
türkiye de şuan da mizah dergisi dediğin ; lider olan siyasi kesimin korktuğu hatta korkusundan dergileri kapattırıp , yaş sınırlaması getirdiği , eleştiriye tahammülleri olmadığından sadece kendileri gibi düşünenlerin yazıp çizmesi gerektiğini savunan ve bunun için ellerinden gelen herşeyi yapan tek tip insanların hedefi haline gelmiş bir yazılı basın organıdır .
ancak tabiki işler her zaman böyle olmamıştır . mizah dergilerinin geçmişi 1870 lerde çıkan (bkz: diyojen)dergisi ile başlar . zamanın ünlü dergileri penguen , leman , lemanyak gibi dergilerin ustaları ise çarşaf, fırt, gır gırdır.
mizahçıların yaptıkları iş gülünüp geçilecek değil , son derece de ciddiye alınacak bir iştir.
hayatın da hiç oğuz aral okumamış , altan erbulak'ın çizer olduğundan bi haber olan insanların dergi kapatması ve onlara birilerinin şakşakçılık etmesi hiç beklenmedik bir davranış değildir. zira mizahı doğru anlamak ince bir zeka ister .
