(bkz: hayatta mutluluk veren küçük şeyler) hakkındaki 5 dakikalık ses kaydını dinledim. Yazar bu kayıtta yer yer bizi hüzünlere sevk ederken yer yer tebessüm ettirdi.
tavsiyem Sevilmeyi şöyle bir kenara bırakalım hep birlikte. kimse kendi varlığının anlamını sevilmekle ölçmesin, ilişkilendirmesin. Bu en yanlıs olan şey.
Bence Bizler yalnızken çok daha anlamlıyız.
Çünkü istediklerimizde yani Sevilmekte bir dolu sahtelik var.
Sevmekte de öyle.
Aslında Zarar verici bir şeyin eksikliğini duyuyoruz.
O yüzden bırakalım bu türden duygusallıkları.
Biz Anlaşılmak istiyoruz, peki anlaşılsak ne değisebilir?
Karşınızda da anlaşılmayi uman birileri olacak ve bu hayatı çekilmez hale de getirebilir.
Sırf seviliyor olmak için insanın göze aldıkları pek akıllıca değil gibi.
Bence varlığımız tek başına çok daha anlamlı, bir ikincisi o anlamı bulandırıyor, ondan bizi uzaklaştırıyor.
Her ne pahasına olursa olsun yalnızlıktır değerli olan. insana katkı sağlıyacak olan.
