osmanlı devletinin son döneminde yetiştirdiği en büyük ve en değerli devlet adamı.2.abdülhamit döneminde görev yapmış olup,osmanlıyı nerdeyse tarım devrimine götürmüş insandır.ki osmanlı ekonomisinin toparlanması ve 1920 ye kadar da devletin akonomik olarak ayakta kalmasında mithat paşanın kısa süren ama çok etkili olmuş çalışmaları etkili olmuştur.
mithat paşa öğrenimini fransada görmüştür.şimdi kimin oğlu,annesi kim,nasıl paşa oldu gibi soruların cevabını bilmiorm da hakkında bildiklerimi söyleyeyeim size.başka şey bilenler varsa entry girsinler lütfen *ama osmanlıya geri döndükten sonra bir şekilde paşa olmuştur ve balkanlar başta olmak üzere bütün osmanlı sınırları içinde tarım ve sulama alanında büyük devrim yapmış,gittiği her bölgede iz bırakan bir lider olmuştur.
ancak bunu gören avrupa devletleri abdülhamit'e mithat paşa'yı ortadan kaldırması konusunda baskı yapmışlar;abdül de bunun mümkün olmayacağını ama sürgüne gönderebileceğini söyler.*
ki bunun üzerine mithat paşa belli aralıklarla sürgüne gönderilmiş,ama oralarda da görevini hakkıyla yerine getirmiştir.ama bunların üzerine avrupadevletleri abdül'E mithat paşa üzerinde o kadar baskı yapmışlardır ki,abdül en sonunda mithat paşanın paşalık ünvanının alınarak sürgüne gönderilmesini ve hapis hayatı yaşamasını emretmiştir.
sonrasında iş bizim mithat paşanın nasıl yakalanılacağına gelir.çünkü mithat paşa,kendisinin ölüm veya en iyi ihtimalle sürgün emrinin verildiğiniş biliyor veya en azından tahmin edebiliyordu.ama abdül mithatpaşayı çağırmak için hiçbir kurnazlık yapmamış,direktman kendisinin huzuruna çağırmıştır.
mithat paşa aslında o zaman abdül ün huzuruna çıkmayabilir,kaçıp balkanlarda yeni bir ayaklanma başlatabilir ve kendi bağımsız devletini kurup balkanların atatürk'ü olabilirdi.ama bunu yerine sonucu bile bile ölüme gitmek de olsa padişahın emrine karşı gelinemeyeceğini düşündüğü için abdülhamitin huzuruna çıkmayı kabul etmiştir.
ve de işler tahmin ettiği gibi gitmiş,mithat paşa tutuklanıp şam'a sürgüne gönderilmiştir.ama bu defaki önceki sürgünlerine benzemiyordu,önceden de batının zoruyla sürgüne yollanmış;ama paşa ünvanı elinden alınmadığı için faaliyetlerine devam etmiş,saygınlığını korumuştu.bu defa ise paşa ünvanı,giysileri ve emrindeki adamları elinden alınmış vatandaş mithat olarak sürgüne gitmiştir ve biran önce af kararının çıkıp geri dönmeyi beklemeyte koyulmuştur.bu süreyi hücresinde kuran okuyarak geçirmiştir.ama mithat paşanın yaşamasını bile çok gören abdül,2-3 ay sonra onun ölüm emrini vermiş,yaşlı adamcağızı hücresinde astırarak öldürtmüştür.
Osmanlı devlet adamı. idare, Maliye ve eğitim alanında çeşitli reformlar yaptı. Mutlak monarşiden, anayasalı monarşiye geçişte önemli rol oynadı. Asıl adı Ahmed Şefik' dir. 18 Ekim 1822'de istanbul'da doğdu. Çocukluğunu istanbul'da ve babasının naip olarak bulunduğu Vidin ve Loveç'te (Lofça) geçirdi. Özel eğitim gördü. 1834'te Divan-ı Humayün kaleminde görev aldı. Burada kendisine Midhat mahlası verildi. Daha sonra Arapça ve Farsça öğrendi. Divan-ı Humayün'ün görevlerini üstlenen Meclis-i Vükela'nın katipleri arasında yer aldı. 1840'ta Sadaret Mektubi Kaleminde yer aldı. 1842-46 arasında tahrirat katibi yardımcısı olarak Şam ve Sayda'da, 1846'dan sonra divan katibi olarak Konya ve Kastamonu'da görev yaptı. 1849'da istanbul'a dönerek Meclis-i Vala-yı Ahkam-ı Adliye'de Mazbata Kalemi katibi, ertesi yıl serhalife oldu.
1852'de Meclis-i Vala-yı Ahkam-ı Adliye'nin Anadolu Kalemi'nin ikinci katipliğine atandı. 1854'te sadrazam olan Kıbrıslı Mehmed Emin Paşa tarafından Rumeli'de yaygınlaşan isyan ve eşkiyalık olaylarını bastırmak gibi, yerine getirilmesi güç bir işle görevlendirildi. Bulgaristan'da düzeni sağladıktan (1857) sonra, Avrupa'nın başlıca kentlerini kapsayan altı aylık bir inceleme gezisine çıktı. istanbul'a dönüşünde Serasker Rıza paşa ile birlikte Kuleli Olayı(1859) olarak bilinen ve Abdülmecid'i devirmeyi amaçlayan suikast girişiminin soruşturmasını yürütmekle görevlendirildi. Kıbrıslı Mehmed Emin Paşa'nın ikinci sadrazamlığı sırasında, 1861'de vezir rütbesiyle Niş Valiliğine atandı. Başarılı reformlarından dolayı, Abdülaziz tarafından uygulamaları doğrultusunda genel bir reform programı hazırlamakla görevlendirildi. 1864'te Silistre, Vidin ve Niş'in birleştirilmesiyle oluşturulan Tuna Vilayeti'nin başına getirildi ve Osmanlı idari düzenini yeniden belirleyen Vilayet Nizamnamesi'nin uygulanmasına (1864-67) öncülük etti. Vilayet merkezinden köylere kadar yeni meclisler, bayındırlık, fen ve eğitim işlerine bakacak daire müdürlükleri oluşturdu. Ziraat Bankası'nın çekirdeğini oluşturan Memleket Sandığı'nı kurdu. Vergi türlerini ve yükümlülüğünü azaltan düzenlemeler yaptı. Niş valisiyken açtığı ıslahhane adlı sivil teknik okulları yaygınlaştırdı.
1868'de istanbul'a çağrılarak Meclis-i Vala-yı Ahkam-ı Adliye'yi yeniden düzenlemekle görevlendirildi. Meclisin idari ve yargısal işlevlerini birbirinden ayırarak Şüra-yı Devlet ve Divan-ı Ahkam-Adliye'yi kurdu. Şüra-yı Devlet başkanı olarak eğitim ve maliye gibi alanlarda yeni nizamnameler hazırladı. istanbul Emniyet Sandığının ve ilk sanayi mektebinin kurulmasına öncülük etti. 1869'da vali olarak bulunduğu Bağdat'ta da başarılı reformlar yaptı.
Temmuz 1872'de Abdülaziz tarafından Mahmud Nedim Paşa'nın yerine sadrazamlığa getirildi. Fakat saraydan bağımsız, bir tutum izlediğinden, bu makamda yalnızca üç ay kalabildi. 1873 başlarında adliye nazırlığına getirildi. Temsili meclisin gerekliliğine ilişkin layiha hazırlaması üzerine Eylül 1873'te Selanik valiliğine atanarak merkezden uzaklaştırıldı. 1875'te yeniden adliye nazırı olduysa da Sadrazam Mehmed Nedim Paşa'yla görüş ayrılığı nedeniyle üç ay sonra istifa etti.
II. Abdülhamid tarafından 17 Aralık 1876'da sadrazamlığa atanan Midhat Paşa, uzun süreden beri üzerinde çalıştığı ve Ziya Paşa ile Namık Kemal'in katkılarıyla tamamladığı anayasa taslağını Padişaha sundu. "Kanun-ı Cedid" adlı bu taslağı geri çeviren II. Abdülhamid, Fransız Anayasası'nı çevirterek yeni bir taslak hazırlattı ve Padişaha "tehlikeli kişileri" sürgüne gönderme yetkisi veren, ünlü 113. maddeyi de ekletti. Kanun-i Esasi olarak bilinen anayasa, kesin biçimini aldıktan sonra, padişahın hatt-ı hümayunuyla kabul ve ilan edildi. (23 Aralık 1876)
Midhat Paşa'nın saraya karşı tutumundan rahatsız olan II. Abdülhamid, Midhat Paşa'yı 5 Şubat 1877'de sadrazamlıktan alarak ülkeyi terk etmesini emretti. Bir süre Avrupa'da kalan ve ertesi yıl Girit'e dönmesine izin verilen Midhat Paşa, Aralık 1878'de Suriye valiliğine atandı. Abdülaziz'in öldürülmesi ile suçlanarak, Mütercim Mehmed Rüşdi Paşa ile birlikte sorguya çekilmesi kararı alınınca izmir'de Fransız Konsolosluğu'na sığındı (1881). Ama kısa bir süre sonra hükümetin güvence vermesi üzerine teslim oldu. Yıldız Mahkemesi olarak bilinen yargılamada, Abdülaziz'in ölümüne neden olmaktan suçlu bulundu ve ölüme mahkum edildi. ingiltere'nin müdahalesiyle cezası ömür boyu hapse çevrildi ve Taif'e gönderildi. Orada vefat etti.
bir de istanbul erkek lisesinin karşısındaki caddede büstü bulunur.önemli adamdır,büyük tarım reformcusudur.mithat paşa hakkında yazılan kitaplardan biri de bülent ecevit'inkidir.
hatta istifa bile etmemişir, başarısını çekemeyen batılı devletler tarafından abdülhamid'e baskı yapılıp görevinden zorla azlettirilmiştir.
hatta yaşamasına bile izin verilmemiş, şamdaki hücresinde asılarak öldürülmüştür.
böyle de değerli adamdır.e doğal olarak bok atılmaya müsaittir yani.ama bok atanlar bağdat'ta hala mithat paşanın inşa ettirdiği sulama kanallarının kullanılmasına ne derler,onu bilemem bak.
kanun-i esasiyi hazırlayan adamdır mithat paşa. tam bilmiyorum ama jön türkler tayfasına da yakın bir adam sanırım. ayrıca ittihat ve terakki ruhunu oluşturan insanlardan biri olsa gerek..
talat paşa'nın enver paşa'ya manastır dönüşü kanun-i esasi hediye etmesi ünlüdür bi de.. 2. meşrutiyetten bahsediyorum canlarım..
bu cins adamların ölümü ilginçtir..genelde kazayla kendilerini ranzaya asarlar veya koridorda yürürken muz kabuğuna basar ayakları kayar ve yerde duran bıçağın üzerine düşerler. veya silahlarını temizlerken kendilerini sırtlarından vururlar. hatta yanlışlıkla kendini çimentoya gömenler bile olmuştur..
zat-i şahane ne demişse haklıdır. biz bi bok bilmezzuk...
mithat paşa 93 belasını getrirmiş, abdülhamit de bunu seyretmiştir.
aynı abdülhamit, mithat paşayı öldürme yetkisinin gardiyanda olması gibi birşeye de ses çıkarmamıştır.
valla bravo, susarak ne de güzel yönetmiş 30 yıl.
kanuni esasi de bile son yetki padişaha aittir. hangi paşa padişahtan habersiz kafasına göre savaş ilan etmişş yaa..
30 yıl boyunca ülkeyi savaştan uzak tutmuş dediğiniz padişah işinden kovulduktan sonra(2.meşrutiyet) ülke girdiği bütün savaşlardan yenik ayrılmıştır. demek ki 30 yıl boyunca ordu mükemmel bir hazırlık dönemi geçirmiştir.. eğer hapislerdeki mahkumlar serbest bırakılıp bulgarlara karşı savaştırılmasaydı bulgarlar istanbul'u fethedecekti..yaa o kadar aciz bir haldeydi ordumuz... tabi herkes burada enver paşa'yı suçlar... çerçeveyi büyük tutmak gerek bence..
dolmabahçe sarayını topa tutarlar diye donanmayı haliçte çürümeye terk eden ve yıldız sarayına taşınan bir adamdan bahsediyoruz burada..10.000 kişilik hafiye ordusunu da unutmamak gerek.. abdulhamit mithat paşa'nın ölümünden haberdar olmayacakkmışşş..10.000 kişi ne bok yiyor ozman yaa... adam yıldız sarayının kanalizasyon sistemine bile ajan koymuş be..
aslında iyi bir devlet adamı ve yönetici olmuştur. fakat italya'nın trablusgarp'ı işgal edeceğine dair aldığı mektubu * abdülhamit'e göndermek yerine, hasır altı etmiştir. bu yüzden olsa gerek abdülhamitin ilk başlarda koruduğu mithat paşa daha sonra abdülhamit tarafından sürgüne gönderilmiş ve öldürtülmüştür.
osmanlı'nın başına bir dönem bela olmuş mason devlet adamı. abdülaziz'i tahttan indirip bileklerini kestirmiştir. evinde alkollü bir haldeyken, 'bugüne kadar hep al-i osman dediler, bundan sonra da al-i midhat desinler.' diyerek amacını ortaya koymuştur. izmir'de vali iken yakalanacağını anladığında fransız konsolosluğuna sığınmıştır ki, 'hatırat'ında bu konu ile ilgili 'tarihi kişiliğimin kara lekesi' ifadesini kullanmıştır.
2. abdülhamit tarafından istanbul'a getirtilip, abdülaziz'in öldürülmesi ile ilgili görülerek yergılanmış, suçlu bulunup ölüm cezasına çaptırılmış, ancak araya giren yabancı büyükelçiler tarafından hayatı kurtarılmışsa da, sürgün olarak gittiği arabistan'da boğularak öldürülen kişi.
padişah katili olduğu zamanın alman ve ingiliz dergilerinde bile karikatürize edildiği halde. ne yazık ki değerli devlet adamlarına toz kondurmayan bazı kimseler, padişah intahar etti diyebilmişlerdir. (bkz: padişah öldüren aristokrat)
