kurtlar vadisiyle birlikte tavan yapan duygu. etraftaki gözlemlerime dayanarak kesin olarak şunu söyleyebilirim ki, bizim millet * "devlete çalışmaya" *,** "dava" uğruna bir yola baş koymaya yanıp tutuşuyor.
100 kişiye sorsan her halde 90 tanesi devlete çalışmak için ölüp bitiyordur. dava adamı olmak, polatın * fedaisi olmak * için yanıp tutuşuyordur. bizim vatandaşın zayıf karnı bu nokta. kurtlar vadisi insanlarının, diziyi izlerken, o sahnelerde * gözlerinin nasıl fal taşı gibi açıldığı, nasıl derin derin saygıyla olayı izledikleri gözlerden kaçmıyor.
"ah ulan ben de bi dava adamı olsam, ben de teşkilata üye olsam, gizli toplantılar, derin devlet filan" duygularıyla belki kendinden bile geçiyor diziyi izleyemiyordur bilemiyoruz.
ama kazara teşkilat bunu üye yapmaya kalksa ** asıl zorluk o zaman başlayacak.
tamam dava adamı, devlete çalışmak, teşkilat falan ama. bunu birine söylemedikten sonra bir anlamı yok ki! kahveye geldiğinde herkes senden korkmuyorsa neye yarar mit ajanı olmak, neye yarar devlete çalışmak. hem ne anladık biz bu işten!!
anlatmamak çelik gibi irade isteyecektir. kahvede okey oynarken falan taş çalan arkadaşını gördüğünde ne düşünür acaba bu eleman. *** kesin. bu kesin olacaktır. gücü göstermezsen anlamı yok ki bunun. gücü göstereceksin, herkes senden pısacak. kahveye geldiğinde herkes dudak altından aha geldi, aman gözünü seviyim eline koluna hareketlerine dikkat et diyecek. girdiği mekanda illa bir telaş hissedilecek, onun istediği böyle bir şey.
mit ajanı dediğin de "işyerinde herkesin taşşak geçtiği salak! çaycı" olacak hali yok ya!!! işyerinin kantinini işleten tostçunun daöyle!!! hele şu beline doğru parmağını uzattığında "hıınnnnanısikiyim" diyen tikli ortacının olma ihtimali hiç yok!!!
