kızımın ortalağı silip süpüreceği yarışma olacaktır. muhtemelen o yaşına geldiğinde "anneee, yedin beynimi bunca sene feminist anti-şekilci zırvalarla, yeter artıkkkk" diyecektir ve miss turkey e katılacaktır evladım. ben de "beyy, ben nerde yanlış yaptım, bühüüü" diye ağlayacağımdır. ama sonra o da yarışmanın final gecesinde ağlayarak oturduğu kraliçe tahtından 100 milyona* "ben bu tacı biricik anneme hediye ediyorum, bütün güzelliğimi öncelikle onun şahane genlerine borçluyum" diyecektir. ben de sevinç gözyaşları içinde bütün feminizm kokan kitaplarımı yakıp etrafında halay çekeceğimdir.
