bir nevi hümanizmin tersidir. yalnız kaldıkça bilgeleşen insanın kendini içinde bulmaya başladığı, insanlığın eksiklerini, mükemmellikten uzaklığını fark ettiğiniz, bir nevi "programlama hatalarının/buglarının" gözünüze batmaya başladığı, sizin için en yakınınızdaki kişilerin bile birer objeye dönüştüğü bir durumdur. saldırgan ırkçılık veya kaotik faşizm veya genel antisosyallik gibi sosyopatlıklarla karıştırılmaması gereklidir. buna karşılık, sistematik-totaliter faşizm, örneğin devletin insana karşı aldığı tavırda misantropiye güzel bir örnek oluşturabilir.
