aynı zamanda garantiye almak için evden çıkmadan iyice doyurulan çocuktur.
ama sanki doyurulan ve tembihlenen o değilmiş gibi, misafirliğe gidilen eve girildiği andan itibaren, ne zaman pasta verecekler diye sormaya başlar. en sevdikleri teyzeler çikolatadan iki tane alması için ısrar edenlerdir.
bu cocuklara ne tembihlerseniz tembihleyin kar etmez ,isterse gitmeden once bir butun kuzu yemis olsun, onlar misafirlikte 'anne ben aciktim' demeye programlidirlar.. bunu deme nedenleri de evin cocuguyla mutfaga yaptiklari gizli baskinlar sonucu dolapta gordukleri cikolatali pastadir..e yani ne yapsindir..
misafirliğe gidilen yerde her 15 dakikada bir "anneaaa ben acıktımm!" diye bağıran, annesini zor durumda bırakan, ev sakinlerini sinir eden, şımarık velettir.
ancak; vurdumduymaz annesi tarafından tembihlenmeyen, uyarılmayan, mevlanın kayırması için çayıra salınan şımarık çocuklardan çok daha tahammül edilebilirdir.
genellikle misafirlikte çocuklar yarım insan sayıldığından ve de bunu annenin bilmesinden kaynaklanan durum. büyüklere koskoca servis tabaklarıyla servis yapılırken, çocuklara daha küçük porsiyonlar düşer. ne hikmetse evde yemek yemeye binbir kere nazlanan çocuğun misafirlikte iştahı açılır. kendilerine bu porsiyon farklarından dolayı adaletsizlik yapıldığını düşündüklerinden midir, yoksa annelerinin tembihini angarya olarak algıladıklarından mıdır bilinmez. genelde kolaya karşı zaafları vardır. ha bi de çaya karşı da pek iştahlılar.
x- şişşt lan bana bak sakın ha yemeklere elini sürme kırarım kafanı tamam mı?
y- tamam anne ama en azından surdan bana bir simit al, çok açım.
x- az ye az duba gibi oldun.
y- ulan yemek mi yedimde az ye diyorsun.
x- ne biçim konuşuyorsun lan sen anneyle,terbiyesiz. yok sana simit mimit.
kesinlikle tersini yapacak olan çocuktur, adı üstündedir çocuktur ister, söyler ancak annenin de vurdumduymaz olmaması lazımdır çocuğa terbiye veren annedir sonuçta ve çocuk onu yansıtır.
tembihlenmediyse, avaz avaz ''ben açım allahsızlarr!'' diye bagıran, tembihlendiyse de şu şekilde seyreden çocuktur:
annesinin kulagına gider bir şeyler fısıldar. evin hanımıyla sohbet halinde olan anne, şöyle bir kımıldanır oturdugu yerde, çocugu eliyle iter. çocuk tekrar gelir, gene fısıldar. anne bu sefer ''ben fsfsana dffemedim mi yfsfsemek yok diye'' şeklinde çocuga fısıldayarak kızar. işkillenen ev sahibi ''ayol ne istiyor çocuk neriman?'' diye sorar. anne, yok bir şey diye yanıt verir. çocuk sinirlenir, isteklerinin hiçe sayılması gururuna dokunmuştur. ''yemek istiyom men!'' der, dudaklarını büküp, kaşlarını çatıp. anne utanır sıkılır ''ay evden yedirip de çıktım valla aç gözlülük yapıyor cicim'' der. ev sahibi ''aşk olsun nerimaan'' deyip kalkar bir şeyler hazırlar.
çok gördüm ben bu sahneyi çok.
-shineay kola vereyim kızım sana?
(annenin keskin ve delici bakışları altında çıkan incecik bir ses)
-teşekkür ederim içemem gece altıma kaçırıyorum sonra.
