Yeni nesil ile kıyasladığımızda abartısız bir melektirler.
Ulan bu ne lan! (bkz: misafir çocuğunun yapacağı en büyük şerefsizlik) girin de okuyun neler yapmışlar. Seri katil eder lan bunlar insanı. Soyunuz sofunuz kurusun ulan. Allah evinize ateş salsın! Evet.
(bkz: onbirinci nesil yazarlar) sonuçta yaşları ebeveyn ile misafirliğe sepet gibi taşınıp, uslu uslu oturmayı gerektiriyor. he birde evsahibinin çocukları varsa, bilgisayar oyunu açsana abi veya abla deme lüksleri vardır.
Bu nesil, öyle bir nesildir ki, çaktırmadan atılan çimdiklerle, kalkan kaşlarla, pörtleyen gözlerle terbiye edilmiş bir güruhtur. O zamanlar anneler, konuşmak yerine, beden dilini kullanır, bir bakışıyla her şeyi anlatma kabiliyetine sahiplerdi. Öyle çocuğu karşınıza alıp bik bik konuşma yoktu. Tüm istekler ve tehditler, kaş göz, çimdik marifetiyle anlatılırdı. Bunu çok iyi benimsemiş bir nesilin, misafirlikte uslu durmaması namümkündü. Ya, minik ama morartan bir çimdik ya da tuvalete götürme bahanesiyle, sessiz ve kallavi bir tokat yemek, an meselesiydi...Hadi uslu durmayın da görelim...