annesi tarafından yıldırım saçan gözlerle bir müddet süzüldükten sonra, daha evden çıkmadan beş dakika önce dünya kadar yemek ve çikolata yediği, acıkmış olmasının kesinlikle imkansız bulunduğu hararetle iddia edilecek, ev sahibi ve diğer konukların tüm desteğine karşın annesinin benzersiz gazabından tam olarak korunamayacak, annesinin tüm engelleme girişimlerine karşın mutfağa götürülüp önüne bir kaç kurabiye, eğer şanslıysa biraz da süt ya da annesi izin verirse kola konacak, aynı deneyimi daha önce de yaşamışsa, eve dönüşte yiyeceği dayağı ve hakaretleri gözünün önüne getirip yediğinden de bir şey anlamayacak savunmasız, tipik türk çocuğu.
ne masumu, cindir o çocuk. evde peşinden koşarsın yemez, bir yere gittiği zaman sanki hiç yemek görmemiş gibi saldırır herşeye, insanı rezil eder. bak geliyor terlik.
sadece bana mı oluyor hissini boşa çıkarandır. neyse ki tek başıma değilim.
büyüyünce oldukça utanmaya sebep olur bu yakarış.
ama çok ilginçtir ki açlık hissini ilk orada tattım sanırım. hatırlamıyorum ondan öncesini.
masumluğu için alnından öpülesi, evdeki her şeyin önüne serilesi çocuktur. kendini ifade edebildiği için cimcik yada sopa yerine aferin yemesi gereken çocuğumuzdur. Öz güveni var işte çocuğun bir çok üniversite okuyan adam gibi 2kelimeyi birleştirememezliği yok meramını en kısa yoldan anlatıyor. böyle olsun çocuğum mümkünse.
Bu cinsler kendi evinde aylarca ac kalabilir fakat misafirlikte 1-2 saat ac kalsa cildirirlar.Turk halkinin misafirperverligine en buyuk kanittir bunlar.
annelerınden gelecek cevapla dehşete dusecek olan cocuktur. aa çocugum daha yenı yedın ya evde.bu çocuklarda hep böyle canım evde bir sürü yemek var gelir mısafırlıkte yer.ahh bu cocuklar ah.
şunu hayatımda bir kere bile yapamadım ulan. bir tane daha kek yer misin sorusuna her zaman yok derdim. tüh aklıma sıçayım. bir kere de evet bir tane daha istiyorum desem ne olurdu? o üstü pudingli kekten yeseydim içimde ukde kalmasaydı, artık kimsede sormuyor ki anasını satayım. geçmişimi özledim lan. zorla ağzıma börek sokan misafir teyzeleri özledim emenike ühüey.
3 - 5 yaşında çocuk yediği elma & portakalı sever ya da gerçekten kıllık olsun diye bir daha istediğinde bize özgür bir "evde kasayla var elini sürmez" söylemiyle karşılaşır.
muhtemelen daha evden çıkmadan "oğlum bak, çıkmadan yiyorsan ye. gidince acıktım dersen sopayı yersin" tehtidine maruz kalmış ama yılmamıştır, gururumdur.
akabinde "hay allah, evden çıkmadan da yedirdim o kadar ama..." şeklinde açıklamalar yaptırır, ortamı şenlendirir, akşama kadar topunu oynar, söylenmeyecek ne varsa kalkıp da söyler.
Kız desin ne var ay yazık çocuktur acıkacak ve söyleyecek tabii ki. Hemen bir sandviç yapalım. Ya da "hamburger seviyor musun hamburger?" diye kulağına fısıldayalım.
