rahmetli ananemin sormaya gerek duymadığı cevaptır. ister aç , ister tok , istersen patlayacak derecede tok ol yinede önüne yemeği koyar. yemezsen de valla kırılır bak. yazık yaşlı kadın üzülmez.
anne öyle tembihlemiştir seni. yiyeceksen 1 tane ye sakın 2.sine uzanma gebertirim der. gidersiniz öyle güzel şeyler yapılmıştır ki e çocuksunuz yok olsanızda yemek isticeksiniz. hadi ye güzel kızım der misafir -yok ben tokum dersiniz olmaz öyle şey ye bakıyım der ve 1 tane yersiniz, anneniz tamam der gözüyle. sonra 2. kurabiyeye uzanırsınız anneniz kaşlarını kaldırır ama yine de yersiniz, aradan biraz zaman geçer 3. kurabiyeye uzanırsınız bu sefer annenizin sadece kaşı -gözü değil alnı-agzı-burnu oynamaya başlar, dişler sıkılır. tabi eve gidince bi ton azar bazen dayak. ne saçma bi olaydır bu ya çocuk bu yiyecek tabi. ***
nezaket filan değil, mallıktır. ha ben o mallığı yapmıyor muyum, alasını yapıyorum.
lan alemin tuvaleti kirlenmesin diye 3 saat sıçmamış adamım, sanki tuvalette mangal yakacaklar. git sıç işte, kerkenez. (yazar burada kendisini eleştirmiş)
küçükken annelerin evde doyurup misafirliğe gidince açıktım diye tutturma diye koşullandırmasının, yetişkinlikte dimağdan silinememesinin sonucu ortaya çıkan durumdur.
açım dersen hakkında dedikodu yapacaklarından, dedikodu malzemesi olmamak için yapılan bir eylemdir. oysa mide "yemek ye lan allahsız!" diye isyan eder içerden.
zor durumdur. gerçekten zor durumdur. ikram ederler yok dersiniz, gel birlikte yiyelim derler yok dersiniz, dayanamayıp ucundan alırsınız tadı süper gelir, ve daha da acıkırsınız.
