boktan bir durumdur.
evet,
gidersin misafirliğe. yanındada annen vardır. oturursunuz annele evsahibi koyu bir muhabbete dalarlar ve sonunda annen seni unutur. sende bende burdayım dercesine konuşmaya başlarsın. ama bu ggirişimin başlamadan sona erer resmen sen insan değil bir kol çantasısındır misafire götürülen orada oturan. sana soru sorarlar senin yerine annen cevaplar sen sanki (konuşma bilmiyosun)tuvalete gitmene bile annen karar verir. acayip, sıkıcı bir durumdur.
çocuğun evin çocuğuyla oynama hakkı bile yoktur. en küçük bir harekette annenin pörtlemiş gözlerle çocuğa bakması çocuğa yeter. ondan sonra bu çocuğun sağlıklı bir birey olmasını nasıl bekleriz?
hiç unutmam bi gün böle misafirlikte suskun suskun oturuyorum. ev sahiplerinden biri dayanamadı en sonunda senin dilin yok mu diye sordu. kısık bi sesle '' vaar'' diyebildim. ulan bana bi güldüler, meğer orospu benle dalga geçiyomuş. çocuk aklı işte anlıyamamışım. aklıma geldikçe küfür ediyorum o kaltağa. tövbe tövbe akşam akşam günaha girdim gene.
doğru olan tespittir. bir de bir bardak daha çay içer misin diye sorulduğunda annesi içmez o diye cevap verir. ulan misafirlikte çocuğun canı ister evde hiç yemese veya içmese bile.
annenin lal çocuk doğurduğunu kabul etme durumudur. zorla şeker vermeye çalışan ev sahibinin bakışları altında kendini zor zapdeden masum çocuğumuz annenin sesiyle kahrolur. o yemez teyzesi,yemez o.
