özellikle de ergenlikte soğuk terlerin dökülüğü olaydır. büyüklerin "bunların yaşı aynı, aynı zekdalar illa arkadaş olsunlar" düşüncesinin ceremesini biz niye çekiyoruz lan.
sen oturmuşsun bilgisayarında kendi dünyandasın misafirlerin gitmesini bekliyorsun. ergenlikte yaşanan misafir kızı gerginliği zaten had safhada.rapci takılıyorsun. kızda metalci. pat hemen misafir çağırıyor seni "musti bak bu x, seninle aynı yaşta" [ne yapalım a.na koyim her yaşıt insan arkadaş mı olmak zorunda]hayır sana mı kaldı yani. kız senden daha oldgunolduğu için yüzünde sivilce yok,boyu uzun, fiziği oturmuş.. zorla tanışıyorsun. hep yapmacık hareketler. yenilen yemekten sonra herkes akranıyla beraber. tek umudun ağabeyin kalıyor o da gidip onlara saz çalıyor. ne yapacaksın mecburen. salonda ikimiz varız. neyse ki kızın ağzı laf yapıyor. ısınıyoruz birbirimize. sürekli küfürler konuştuğum için lafın sonunda a.na koyim lafını yapıştıramıyorum. "bizim okul çok amııoooöö ehe ehe.. " durumları oluyor. bu arada da aileler bizi izliyorlar sanki nesl tükenmekte olan iki hayvanız da çiftleşeceğiz. dönün önünüze lan. 3 saat bounca yaşanan gerginlik misafirin gitmesiyle son buluyor ama daha bitmedi. annenin "oo ne kadar güzel anlaştınız,anlayalım musti.." şakalarının bitmesi 3 ayı buluyor.
anlatmamın sebebi şu: tanıştırılmaya çalışmanın en köü etkisini hep biz görüyoruz. yapmayın anneler babalar. çocukların kaderiyle oynamayın..
