aile büyüklerinin, "evladım sen hergün bilgisayar başındasın zaten, bırak çocuk oynasın, her zaman gelmiyorlar değil mi?" demeleriyle zorla misafirlik bitimini beklediğimiz zamanlarda bütün sinirimizi hoplatan çocuktur.
o gittiğinde bilgisayardan af dilercesine karşısına geçilir. daha önce hiç yapmadığımız kadar sürücüler temizlenir, geçmiş, en son kullandıklarım güzelce silinir.
son olarak başlat butonundan yeniden başlat denir ve ruhumuz temizlenir.
direkt reset atılmaz hiçbir zaman..
başıma gelen, bundan sonrası için de tedbirimi aldığım olay.
komşunun çocuğu bize gelmiş kardeşimle oynamaya. ben de o sırada almora şarkılarımı mp3 player'a atmakla meşguldüm. sonra tuvalete mi ne öyle bir yere gittim. klasörü de olduğu gibi bırakmışım mallığıma gelmiş. o velet de ares'ten binbir güçlükle bulduğum almora şarkılarımın hepsini silmiş. hepsini ama. sonra bir de utanmayıp geri dönüşüm kutusunu boşaltmış. bilgisayarın başına döndüğümde ise pis pis sırıtan bir çocuk gördüm karşımda. çocuk değil şeytanın 9 yaşındaki hali. o kızgınlıkla 9 yaşında çocuğa bağırıp çağırmışım. neyse sonra bayağı bir zaman alsa da toparladım şarkıları.
eğer evdeki tek erkek babaysa, ana ve kızları olmak üzere hizmet etme misyonu üzerinize yüklendiyse mutfaktayken inceden kıllanma duygusunun insanın yüreğine oturduğu durumdur. bilgisayardaki bütün resimler akıldan geçirilir 'aa bilmemne ablaa sigara içiyoo aa sevgilisiyle resmi vaar vaar vaar' gibi sesler misafir çocuğunun sesinden beyninizde çınlanır. o an ki soğuk duş etkisi suratlardaki ifade falan aman deyim ben sağa.
bunun başka bir boyutu da misafir çocuğu takriben orta okul çağlarındaysa barbie sitelerinden p2p ortamlarına geçiş yaptığı önüne her geleni indirdiği evredir. shared dosyasında gaffur remixleri burhanın skeçleri kaybolan yılların dizi müziği selenanın resmi gibi ıvır zıvırları temizlemek çay bulaşıklarını yıkamak gibi misafir sonrası yapılan angarya bir iştir.
