azını burnunu kırmak istediğim velet sürüsüdür. Anam evde baskıyı görüyor çocuk başka bir yere gidince nasıl şımarıyor, nasıl vurdum duymaz oluyor. Bak tamam çocuk yapacaktır, bu şekilde büyüyecektir ama çiçeklere işemekte nedir ya. tamam bende çocuktum taş patlasa yaptığım tek şey mandalları döküp onlarla oynamaktı. çok beter bir yeni nesil yetişiyor düşman başına
mübarekler, büyüyünce nasa'da iş bulacakmışçasına, alayı teknolojik aletlerle ilgilidir. buzdolabından tutun, sehpa üzerinde bıraktığınız cep telefonunuza, laptopunuzdan tutun, odanızda bulduğu fotoğraf makinasına * hatta kapı ziline kadar ırzına geçmedik tek alet bırakmaz. "iyi ki ben pille çalışmıyorum, yoksa..." diye şükrettirir adama. aranızdaki soğuk savaşın kesinlikle farkında olur ve deplasmanda olmasının avantajını dibine kadar kullanır. çünkü nedir, siz fairplay çerçevesinde müdehale etmek zorundasınızdır, aksi bir durum göze batar. hepsi duygusal anlamda can yakma konusunda evrilmiştir. en değer verdiğiniz, en üzerine titrediğiniz neyiniz varsa bulur, hacamat eder şerefsizler. buna erkek ya da kız kardeşiniz de dahildir. ilk bulduğu fırsatta bir köşeye sıkıştırıp canını yakar çocukcağızın.
tez vakitte defolup evine gitmesi istenen çocuktur.
Yaşıt olup kendini dev aynasında görmesine müteakip konuşmak için kendimi paralamamdansa (annenin kaş ve göz hareketlerinin etkisi büyük) yaramaz olup peşinde koşmayı yeğlediğim insan türüdür. Evet bir çeşit insanımsı. Ama haklarını yemeyelim, bu çocukların bazıları yanakları sıkılası sevimlilikte olabilirler, hele biz de çocuksak mesela o zamanlar, oyunun en güzel yerinde "hadi gidiyoruz" sesiyle hüzne boğulmuşluklarımız da olmuştur.
bildiğin orospu çocuğu.
kendi evinde aman bir yer bozulmasın kirlenmesin diye çocuğuna heykel muamelesi yapan anne babanın misafir evinde çocuğuna sahip çıkmaması, dur sus dememesi sonucu azan çocuktur. misafir evindeki herşey ilginçtir, kırılası dökülesidir. hiç önemli değildir onlara göre, feda olsundur. eline alıp evire çevire dövülmek istenen çocuktur.
sınırlarını sonuna kadar zorlayan çocuklardır. kıyamadığınız oyuncaklarınızı,anılarınızı odanızda attıkları 2 dk lık bir tur sonrası keşfedenler, isteyenler, olmaz deyince annesine şikayet edenlerdir.
her ıncığı cıncığı karıştıran, pat diye odama dalan ufak veletler. ağızlarına burunlarına çakasım geliyor. ama elim kolum bağlı olduğu için ancak evden çıkarak kurtulurum.
eve gelen 6-7 yaşlarında bir erkek çocuğudur. maile oturulmuştur salonda. theresurrected eve misafirlerden sonra gelir. çocuk kanepenin üzerinde sıkıntıdan neler yapacağını şaşırmış bir vaziyette oturmaktadır.
ç.a : çocuğun annesi
ç: çocuk
ç.a: bak doğukan , abi de gelmiş . hoşgeldin desene.
ne gicik olur. orayi burayi eller, yok cay ister. yok bende kahve icecem. Annede saldim cayira, imam kayira hesabi yapisir koltuga. Dogurdun sahib cik dimi. Ikaz olarak da "bak annen olmam bidaha firlamacan" . Cocuga bunlar öyle bir geyik ki anneye takan kim. grrrr, girtlakcicam diyorum anneyi ....
