Bu yasağın konusu odadaki oturma takımları (o zaman oturma grubu diye bir terim yokmuş tabi) adının zıddı şekilde kimse oturmadığı için zamanla önce tozlanır, sonra soluklaşır, sonra küflenir aradan bi on on beş sene geçince hiçbir şeye yaramaz hale geldikleri için atılır yeni masrafla bir takım daha alınır, onun da kaderi aynı olurdu.
genelde misafir geldiginde, bayramlarda seyranlarda halka acilan bir odaydi zamaninda. kirlenmesin, yipranmasin, fazla kullanilmasin diye kapisi surekli kilitli olur, evin en guzel esyalari bu oda icerisinde bulunurdu.
