benim oturamadığım sadece misafir gelince açılan evin üst görevi gören yeri. her zaman temizlenir, tozu alınır. oturulunca bin bir türlü hakarete maruz kalınır. aga benim oturmamın yasak olduğu yere bir yabancı niye gelip kendini yayarak oturup yemeğini çayını kahvesini meyvesi yedikten sonra pişkin pişkin gider ki. misafir benden daha mı değerli. ben nereye oturuyorsam o da oraya otursun işte. çok içime dokunur bir misafire haddinden fazla kendinden fazla değer vermek.
bizim çocukluğumuzda günümüze nazaran daha yaygındı bu misafir odası. buraya bayramdan bayrama yada annenin günü olduğunda girilirdi. o zamanların görgüsüne göre gereksiz gelmezdi. ama günümüzde artık böyle şeylerin gereksizliği hükmünde birleşiyor sanırım herkes.
