Ben dayak yemedim. Benim beynimi şişirdiler. Nasıl mı? Abimin askere gittiği yıl. Bilgisayar yüzünden mi ne kavga mı ne etmiştim dayı oğluyla. Yenge dayı oğlunu dövdü. Gitti mutfakta ağladı. Bunlar defolup gittiler. Anaannem bir yandan teyzem bir yandan beynimi şişirdiler. Suçlu ben oldum.
mütemadiyen misafir gittiğinde ya da misafirlikten geldiğimde bu muameleye maruz kalmışlığım vardır. hayır haylaz da değildim. hala babama bu sebepten uyuz olurum. arkadaş bir insan çocuk psikolojisinden, pedagojiden bu kadar mı anlamaz. bir insan bu kadar mı hıyar ve odun olur anlamıyorum. bunları baba yapmamak lazım aslında. gerçi bunu baba yapmasan bu sefer de ben doğup büyüyüp sağda solda doğruları anlatamayacaktım. ilginç bir his. tabi bu onun hıyar olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
misafir evdeyken çeşitli kaş göz hareketleri,bilimum cimciklemeler ve tişörtün ucundan hafifçe tutmak suretiyle bir köşeye çekilip 'dişler sıkı gözler kaşlara değin açılmış' halde uyarılmış, uslanmamıştır.
misafir yolculandıktan sonra, dış kapı kapanır kapanmaz babanın sol omzu üzerinden attığı haşin bir ''işte şimdi ağzına sıçtım'' bakışına maruz kalan talihsiz sübyan. akabinde kulaklarından tutulup havaya kaldırılır, ebeveyn odasında yatağın üstüne fırlatılır ve allah ne verdiyse aynen kendisine iletilir. işin tuhafı, başına geleceği bile bile misafire güvenip ortalığı birbirine katmıştır bu talihsiz yavrucak.
hep söylerim çocuklarda içgüdüsel bir kendine zarar verme mekanizması, bir tür mazoşist halet-i ruhiye mevcud olduğunu. freud bunu araştırsın.
la ki dayağı hak edecek bir şey yapmıştır. annesini delirtmiş, misafire saygısızlık etmiş; görgüsüzce davranmıştır. misafirin gitmesine yakın annesinin bakışlarını üzerinde hisseden bu çocuğun içini korku kaplar. misafir hiç gitmesin, ona hep koruma kalkanı olsun ister.
ama misafirler gittiğinde, kaçacak başka yer bulamadığından o dayağı yer. ağlar ağlar uyur.
gelen misafirleri rahat bırakmayıp onunla eğlenmek isteyen anneden defalarca gelen sinyale komuta aldırış etmeden devam eden, akabinde misafir gidince - bir daha yapmıcam anne söz, dese bile yatışmamış anne sinirinin enkazı altında gene debelenmiş çoçuktur.
muhtemelen bir yaramazlık yapılmıştır annesi gorursun diyip davayı ileri bir tarihe erteler ve dava saati geldiğinde artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır.
