ölüm hak, miras helaldir. ancak miras için birbirini yiyen kardeşler, sonradan ortaya çıkan akrabalar, aile içi küslükler, hakkı yenenler, hak yiyenler'in tüm kavgası para, mal, mülk. hakkını arasan bir türlü aramasan bir türlü. kötü olduğun ya da olacağın kisi ya kardeşin, ya dayın ya amcan vb.
miras işleri aileleri bütünleştirici değil.
biz de avrupa´da "türkler arasında öyle şeyler olmaz" deyip batılıları "aaa ne güzelmiş" diye imrendiriyoruz, şeklinde karşılık vereceğim , başlıkta bahsedilen ailelerdir.
etraftaki gözlemlerime dayanarak konuşuyorum ki; miras için parçalanan aileler azımsanmayacak kadar çoktur türkiye'de.
aile büyüğünün vefattından sonra diğer ebeveyni ile konuşmayanı mı istersin, kardeşleriyle "sen aldın, ben az aldım" kavgasına tutuşan mı istersin, ne istersen hepsi var.
kardeş lafının bile bazen sadece ağızdan çıkan bir kelime olduğunu görmek hakikaten çok üzücü. kan bağı bile "kardeş" kelimesinin hakkını bazen veremiyor maalesef.
