hala bir sürü çocuk var, o çocukların kemik iliği için bekleyen anneleri babaları var. biraz içiniz sızladıysa, ya benim dokum bu çocuğa uyacaksa da gitmediysem diye biraz pişman oldunuzsa, kimse için değil bari kendi vicdanınız için bir tüp kan verin.
sanıyorum ki hiçbir entry okunmadan direk en aşağıya inilen başlıklardan birisi. ve bu umursamazlığın aynı şekilde kan vermeme olarak raks etmeside ayrı bir konu. fakat şaşırmıyorum maalesef. ilk entry'de diyor ki mesela ; "minik efe yaşam savaşını kaybetti. allah rahmet eylesin. "
ikinci entry'de "ilik nakli zor bir nakildir. ilk yakınlardan başlanılmalıdır. bulunamamış heralde" tadında linkler görüyorum.
şu var ki , böyle bir konuda sözlük formatına da sokarım duyarsız yazarlara da. daha entry yazdığı başlıkta ne anlatıldığını okumadan entry giren adamdan ilik nakli için duyarlı olmasını beklersen , sonunda içi burkulan sen olursun. hadi bakalım. neyse fazla sürmez zaten. bir kaç gün sonra unutulur. hatta bir on dakika bile yeter. nasıl olsa birileri seri halde "g.tünü açan kadın , başını çıkaran adam , şöyle yapıp seksi olan erkek" tarzında başlıklar açıp indirir uplanıp durması gereken başlığı sözlüğün karanlık sayfalarına. ne gerek var. s.ktir et. 9 yaşındaki güzelim bir çocuğun , o göz kapaklarının bir daha açılmaması , bizim erkeklerin, kadınların neresine baktığını bilmemizden önemlimi sanki. şimdi entry'mi gayet hayal kırıklığı yaşayarak yazmış bulunuyorum. şöyle ki sözlüğün önde gelen yaratılmışları birazdan eksileyeceklerdir. yada entry'm sözlük formatına uygun olmadığı gerekçesiyle silinecektir. içler acısı. gerçekten içler acısı.
can sıkan,sinir bozan haber.olmuyor, hayat zor. belki benim kanım ona yarayacaktı.belki imkanım olsa kurtaracaktım bebeyi.hayat şartları mı demeli, ne demeli bilmem ki, el kadar bebe yazık değil mi? kıyamıyor insan ama o kadar çok ki bu şekilde kaybedilen insan sayısı. çok değil aslında küçük vakitler ayrılabilir. ankara ve civarına seve seve, işi gücü hiçe sayarak gidiliyor fakat lanet olsun ki uzak işte gidilmiyor. ulan şu saat olmuş hala mesaideyim, arada sözlüğe bakarken başlığı gördüm. kötü habere şahit oldum. ben zaten 28 yıllık hayatımda istanbula 2 kere gitmiş adamım. bunlar işin bahanesi, belki de haberi alınca üzerimden o sorumluluğu atmak için sığındığım boş bahaneler ama ne yapılabilir ki? olan yine oldu, ölen yine öldü...
şimdi gördüm şimdi haberim oldu, hoş daha önceden haberim olsa yine bir işe yaramazdı. sadece ağlıyorum, çünkü kan vermek ya da istanbula gelmek mümkünsüz benim için. erkek kardeşim ölürken de bir şey gelmemişti elimden, annem için de gelmiyor malesef. efe öldü ama diğer umutla bekleyen çocuklar var, herkes elinden gelen yardımı yapsa küçük efe gibi çocuklar yaşama şansı kazanır. efeye rahmet, ailesine allahtan sabır diliyorum, en az kardeşimin ölümü kadar yaktı canımı..
tüm yazılanları şimdi okudum ve durumdan yeni haberdar oldum. bilmiyordum hiçbir yerde haberini almadım duymadım kimseyi böyle bir durumda üzüntü duyarak görmedim, keşke şu sözlüğe daha önce baksaydım yazarlığımdan sonra da sol frame e taşısalardı keşke ya da daha çok haber okusaydım başkalarıyla da biraz olsun ilgilenmeyi öğrenip insanlığımı hatırlasaydım. ama keşkelerle olmuyor kahretsin. o artık yok ama bir çoğumuza ders olmuştur belki de bana olduğu gibi. umuyorum ki olmuştur.
artık bu tür haberleri bu tür duyarlılıkları şu sözlükte daha çok görmek istiyorum. o kurtulamadı belki ama ışık olsun başka minik bedenlere. düzenli kan verme zirveleri yapalım bakım evlerini hastaneleri ziyaret edelim. zirve denince içme coşmak eğlenmek gelmesin aklımıza. her zaman nerede olursa olsun gücümün yettiğince bu tür sorumluluklara katılmaya söz veriyorum kendime. şu an akan gözyaşlarımı dindirmek vicdanımı rahatlatmak için değil bu söz, insanlığımı hatırlamak ve ne kadar insan var görmek için.
bu gece konusu tekrar açıldı. 9 yaşında günahsız bir çocuk daha insanların sorumsuzluğu, vurdumduymazlığı yüzünden melek olup aramızdan uçtu gitti. bizden bir bok olmadı, olmayacak, olmaz.
