gereksiz seylerdir.
Minubuscu dedigin az laf cok is yapar.
Ayrica bizim munubuscumuzun lafa ihtiyaci yoktur
bakislariyla veya biyik kivirisiyla herseyi yapabilir.
öğrenci : abi bir öğrenci
minibüsçü : haftasonu öğrenci yok
öğrenci : haftasonu biz başka bir mesleğe dahil olmuyoruz ki
minibüsçü : kurallar böle
öğrenci : mua kodum hep kurallara uyarsın ya zaten
arkayı dörtleyelim..
Duymaktan bıktım adamlar söylemekten bıkmadı ya.
bi anlayamadılar arkaya 4 tane erkek oturdugunda omuzlar sıgmıyor kardeşim ya duyun sesimizi artık.
(bkz: Allah yüzücülere sabır versin)*
Bugün akşam üzeri geçen bir diyalog. Aslında dolmuşcuyla yolcu arasında olması gereken benimle yolcu arasında oldu.
yolcu: dönüşte inecek var (ben yanındayım zor duydum)
şoför: dönüşte var mı?
yolcu: durursan inicez (yine zor duydum şoförün duyması çoookkk zor)
ben: hemşerim bi tarafından konuşursan biraz zor inersin bide adama laf atma in şimdi dedim
yolcu: hönk...
boşlukları dolduralım
arkadan vermeyen var mı
uzattık gelmedi mi
sıkışalım beyler
vites atan elin yüsük parmağında altın yüsük
vites atan elin bileğinde altın künye
bozuk para kutusunda uzun malboro
camın kenarlarında kaneviçe
teyp'de kibariye, ibo, küçük emrah
yakası göbeğe kadar açık gömlek
çatık kaşlar
anlamsız tripler
tuhaf motor sesi
bana 15 nci sınıf arap ülkesi hissi uyandıran konuşmalar
