ibrahim sadri'nin "cileler" adli siirinin dizelerinden biri. sair bir donem yasanan asklara, ozlemlere ve hayatin platonik yanlarina dair tasvirlerini siralar orhan baba'nin dizeleri esliginde. minibus arkasi yazilarinin o sicakligi da kaybolup gitti tipki minibusunun arka camina "cennet gozlum" yazan yurdum delikanlisinin ayaklarini suruyerek aramizdan ayrilmasi gibi. artik ne o asiki sabahsiz gecelerin kucaginda bir cilekese donusturen, askindan sevdiginin bile haberi olmamasina ragmen askin kendisine asik olup bir teselli isteyen asiklar kaldi, ne oyle asklar. ne de askini boylesine guzel ifade eden bir nesil...
"Eger aska bir ceza verebilseydim
Onun da benim gibi sevmesini isterdim"
ilk olarak bana bu kalbin kadar temiz entry'i ayırdığın için çok teşekkür ederim. izninizle bir şiir yazıp huzurlarınızdan ayrılacağım. şu anda tırtlaşıyorum. tırt.. tırt.. tırt...
geldiğin gün dün gibi aklımda
çünkü dün gelmiştin sevdiceğim
hatasız kul olmaz ama
hatalıysam da ara
çünkü minibüslerin arkasına seni ben yazdim
beşiktaş'tan sarıyer'e uzun bir yol
ne kadar dayanılır bu tazzik-i mesanaye
sıkıştım yıldız'da indim gülyüzlüm
kafiye olsun diye: tek rakibim te-ha-ye
çünkü minibüslerin arkasına seni ben yazdım
osman abi geldi, bir takım agresif hareketler
yüz buruşturmalar falan,
trakfikten dedim herhalde, halbüsü derdi farklıymış,
benim ağzımı burnumu kırdırtan
osman abi'nin camına yazdığım 'beni yıka' yazısıymış
sadri'nin her şiiri gibi topkapı-vezneciler hattından çalıntıdır(erdem bayazit, necip fazıl vs şairlerinden okuduğu şiirleri kesinlikle bu yorumdan bağışık tutmaktayım).
